In februari 2012 schrijf ik via Knuz, waar ik zelden of nooit kom, een mailtje naar een meneer uit Brabant. Mijn profiel staat daar nog sinds Wietse zei dat ik daar aanwezig was en ik, om dat na te gaan, een profiel aanmaakte.
Ik schrijf aan Dirk (een voormalig politieagent, mijn moeder draait zich om in haar graf). Dirk woont in Brabant en ziet er op zijn foto, behalve twee hazentandjes, niet onaardig uit. Zijn profiel:

Ik zoek een vrouw die er jonger uitziet dan ze is, spontaan, leuk en actief, een maatje, waar ik mee kan lachen, wandelen, naar muziek luisteren, films kijken op tv en in bioscoop (filmhuis) , gezellig eten, een wijntje drinken. |
Ik werk free-lance en met veel plezier.
Ben vrij, vitaal, onafhankelijk, humoristisch.
Ik voel me jong en ben erg actief. Fotograferen is m'n hobby. Heb twee volwassen kinderen die een eigen gezin hebben. Twee geweldige kleinkinderen. Beetje nieuwsgierig geworden? Stuur dan een berichtje en laten we -vrijblijvend- wat meer informatie uitwisselen. Misschien daarna samen eens onder het genot van een kop koffie, kijken of de ogen van de ander ons bevallen ......? Wie weet!

Let even op het woord humoristisch (niet dus, geen snipper, nog geen glimlachje is er om mijn mond gekomen. Zouden mannen denken dat ze humoristisch zijn als ze om een cabaretier kunnen lachen???) en op het woord vrijblijvend. Dat was het contact tussen Dirk en mij niet. Hij accepteerde mijn nee niet.

Ik schrijf hem een berichtje en hij antwoordt, het is 6 februari en hij mailt dat hij me aan de hand van mijn mailadres, wat ik heb meegestuurd, gegoogeld heeft en van alles heeft gevonden. Hij begint dan ook met Hallo en mijn volledige naam. Hij vindt mijn mailtje hartstikke leuk en innemend en geeft aan dat ik in ieder geval weet hoe ik een reactie moet losmaken.
Hij heeft mijn woonplaats gevonden, mijn grootste hobby, heeft meteen de website daarvan bekeken en Joost mag weten wat ie nog meer gevonden heeft. Het is maar goed dat Manboel op geen enkele wijze naar mij als persoon te herleiden is (daar is door mensen met know-how op mijn verzoek naar gezocht). Hij heeft me getraceerd op Facebook en Hyves en mijn foto's gezien en vindt dat mijn uitstraling past bij mijn karakter. Hûh??? mijn karakter? Deze man schrijft zijn eerste mailtje en meent mijn karakter te kennen, tuurlijk! Hij vindt dat we snel moeten kennismaken.
Van Dirk geef ik niet de volledige mails weer. Ze gaan namelijk allemaal over niks. Gebabbel, bushaltegesprekken, wat heb ik gegeten, wat heb ik vandaag gedaan, kortom niks inhoudelijks. Je leest dus enkel samenvattingen of delen van mails.
Ik schrijf hem terug, tot hier toe is er niet veel mis, het lijkt zelfs leuk. De bovenstaande opmerkingen komen bovendrijven omdat ik inmiddels het hele verhaal ken en daarom zie wat daar toen al op wees.

Op 7 februari stelt Dirk voor de eerstvolgende zaterdag naar de film te gaan. Mij lijkt een film voor een eerste kennismaking niet de aangewezen weg aangezien je niks kunt zeggen en een gesprek is in zo'n geval toch wel handig.
Dirk vertelt in zijn mail over zijn werk en hoe laat hij in verband daarmee thuis is en moet opstaan. Er staat geen enkel persoonlijk woord in zijn mails, alleen maar feiten.
Ik zie aan de tijd die er tussen de mailtjes van mijn kant zit dat ik niet helemaal enthousiast ben. Ik schrijf pas terug op 10 februari.

The Descendants.... kan. Dan creëren we natuurlijk wel een ontmoeting waarbij geen woord wordt gewisseld, weer eens iets anders ")). En in het donker zijn wij, de wat oudere mannen en vrouwen, vast stukken mooier ")).

Ik vertel Dirk dat ik het momenteel erg druk heb omdat binnenkort de show van 'mijn' koor in het theater staat en ik heb daar veel werk aan.

11 februari. Dirk vindt alles leuk. Mijn mails, mijn foto's, mijn spontaniteit, mijn openheid, mijn humor. Tjonge, wat ben ik leuk. Hij noemt wel consequent verkeerde namen, zowel van mijn koor als van mij. Ik zeg er even niets van. Hij schrijft dat hij de datum van optreden in zijn agenda heeft vrijgehouden. Ik reageer er niet op. Ik ben van mening dat hij mij behoort te vragen of ik het leuk vind als hij daarbij is, je doet zoiets niet ongevraagd.
Hij legt omstandig uit wie zijn werkgever is, hoe hij daar is gekomen, wat hij doet en op welke tijden, dat ze de beloning willen gaan verlagen en dat hij daar actie voor gaat voeren. 25 Regels in één mail over zijn werk. Pffff. En als het nou uitzonderlijk of interessant werk was maar ik ken, werkzaam op een school, handenvol mensen die dat werk doen.

Hoe dan ook, ik vind het contact niet onaardig en toch weet ik dat het niks gaat worden tussen Dirk en mij. Hoe weet een mens dat?? Geen idee maar het is wel iets waar ik naar zou moeten luisteren. Intuïtief weet ik doorgaans al zonder ontmoeting of een contact het wel of niet gaat worden.

Dirk is lid geworden van Hyves, zodat hij mij daar dagelijks kan bezoeken. En dat doet hij. Hij heeft meteen de blogs van een heel jaar gelezen. Hij denkt dat hij de man is die mijn wensen kan laten uitkomen.
Heel apart is dat hij schrijft dat hij iets geweldig vindt: muziek, thrillerserie en als ik dat toevallig niet vind (veel dingen komen wel overeen maar Varg Veum, daar vind ik niets aan, de serie speelt zich voornamelijk in het halfdonker af en dan hoef ik het niet te zien) dan verandert zijn mening als bij toverslag en vindt hij er ook niks aan.
Dirk kampeert. Hij heeft geen auto maar een bus waarvan een camper is gemaakt. Tja, hoe ga ik dat vertellen, ik ga beslist niet kamperen.

Hij mailt me opnieuw met de verkeerde naam. Dat is toch raar! In de volgende mail opnieuw, in de aanhef. Ik vind het belachelijk.
Het is inmiddels 13 februari. In de mail van deze dag is Dirk van mening dat we hetzelfde in het leven staan en dezelfde ideeën hebben.
De volgende stap is dat Dirk mij vraagt als vriend op Hyves. Natuurlijk antwoord ik daar positief op.
Op 14 februari, Valentijnsdag, ligt er een briefje in mijn brievenbus van de bloemist dat er geprobeerd is een boeket te bezorgen. Ik begrijp natuurlijk meteen van wie het is en ga het boeket ophalen. Het is zo'n enorm groot boeket dat het bijna te zwaar is om te dragen en thuisgekomen blijk ik geen enkele vaas te hebben die hieraan voldoet.
Ik ben er niet blij mee. Ja dames, ik begrijp dat je het niet begrijpt. Maar het is zo overdone. Een kaart, dat had ik leuk gevonden. Een boeket ook maar dan van normale proporties. Het was gewoon gênant om het in ontvangst te nemen en er de winkel mee uit te lopen. Ik vind het ook min of meer bedreigend en nee, dat kan ik niet uitleggen. Er zit een kaartje bij met een gedicht (nou ja, gedicht):
Ik zoek jou, omdat je mij hebt gevonden. Je was er ineens, ik raakte opgewonden. Mijn hart klopt en gaat te keer, ben erg benieuwd naar jou - ja meer en meer. Als in een sprookje zo spontaan. Je mag weten dat ik er daarom echt voor wil gaan.
Hij gebruikt het woord opgewonden. Waarschijnlijk omdat het moest rijmen want in geen enkel geval, niet tijdens ontmoetingen, niet in de mail of tijdens telefoongesprekken is er ook maar iets, zelfs niet zijdelings, gezegd wat op lichamelijke dingen duidt.
Ik kan uiteraard niet anders dan Dirk ervoor bedanken. Het is een prachtig boeket. Ik doe dat telefonisch en we maken meteen onze eerste afspraak. Mailtje 15 februari:

Hallo Anja,
Zoals ik al eerder zei; ik vind je een geweldig spontaan mens. Heel fijn om nu je stem bij mijn beeld te hebben. En zo'n spontane, humoristische vrouw verdient op zo'n dag een bloemetje. Vond het een fijn gesprek en heb er een goed gevoel bij. Ik heb dus daarbij ook al weer gelachen om je verbale uitdrukkingen.

Verder gaan onze mails nog steeds over zakelijke dingen en komt er geen enkel gevoel of verwachting aan te pas. Hij schrijft dat hij nodig zijn berging moet schoonmaken.

We hebben een afspraak op vrijdag 24 februari.
Op 17 februari schrijft Dirk opnieuw, van mijn kant laat ik de correspondentie een beetje liggen. Hij schrijft dat hij nodig de keukenvloer moet schoonmaken en dat de buurman op bezoek kwam en wat de bloeddruk van de buurman is. Hij stuurt foto's van één van zijn zonen. ??????? Ik denk toch dat mijn meiden me dat niet in dank zouden afnemen.
Hij bemoeit zich met zaken die ik voor het koor moet regelen, stuurt een link van een bedrijf dat podiumdelen verhuurt. Alsof dat op dit moment nog niet rond is en alsof ik dat zelf niet kan vinden. Wat zei je? Zou jij het leuk vinden als een man ongevraagd zaken voor je gaat uitzoeken? Ik niet, ik kan de dingen zelf wel regelen en zo niet vraag ik hulp en dan is het vroeg genoeg om zaken voor iemand te gaan uitzoeken.
Ik schrijf natuurlijk terug dat het allemaal al geregeld is maar toch handig om te weten en dank je wel.
Dirk is van mening dat we al veel informatie hebben uitgewisseld. Ik zou niet weten wat. Ik wil weten wie deze man is en ik heb geen idee, behalve waar hij werkt en wanneer hij welke huishoudelijke klussen doet en dat de buurman een hoge bloeddruk heeft.
Hij stuurt me ook bericht als hij iets op Hyves heeft gewijzigd en langzamerhand krijg ik een gevoel dat zegt: deze man zou me weleens kunnen gaan stalken. Hij volgt me op alle fronten en ik vind dat niet echt goed voelen.
Hij nodigt me uit op Google, ik heb geen idee wat het is en ik negeer het. Ik krijg nog meer foto's van zijn zoon.
Positief is dat Dirk ingaat op wat ik vertel, de meeste mannen hebben het over zichzelf en besteden geen aandacht aan wat hun gesprekspartner schrijft.
Dirk schrijft over de nuttige en achterstallige dingen die hij in huis heeft gedaan.
Ik vraag Dirk per mail niets voor me mee te brengen bij onze ontmoeting omdat ik me dan, na het boeket van Valentijnsdag, erg bezwaard zou voelen. We ondertekenen onze mails inmiddels met 'liefs'.

En dan ontmoeten we elkaar en mijn gedachten worden bewaarheid. Ik kan op deze man niet verliefd worden al zet je een revolver op mijn hoofd. Er is niet veel mis met hem, alleen die hazentandjes maar dat vind ik eigenlijk te erg om te zeggen, en toch kan dit niks worden.
Ik vertel hem schoorvoetend dat ik niet ga kamperen. En, hetzelfde als bij de andere dingen waar ik een andere mening over heb, daar stopt hij mee. Nog twee jaar en dan stopt hij daarmee.
Het was een gezellig dagje maar huwelijksklokken gaan er voor ons niet luiden (grapje).
Dirk stuurt in zijn volgende mail deze link mee: http://www.theaterenfilmwijzer.nl/  en hij wijst me op vraag 6 en of ik kan bedenken welke dame hij heeft gekozen om naast wakker te worden. Ik ga kijken en er staan vier vrouwelijke bekendheden. Hoe moet ik weten wat hij heeft uitgekozen? Dit is toch te kinderachtig voor woorden???

Dirk is helemaal in the mood. Hij verwacht dat we vanaf heden ieder weekend samen doorbrengen. Ik ben dat niet van plan. Met niemand, langzaam aan graag, er zijn ook nog dingen die ik alleen of met vriendinnen wil doen. Dirk echter ziet het helemaal zitten. Om te beginnen de eerstkomende zaterdag. Eten bij Dirk op 3 maart.
Omdat ik in mijn profiel heb staan dat ik van Engelse en Scandinavische detective- en politieseries houd brengt Dirk me dagelijks op de hoogte van wat er verschijnt, wat er op welk net te zien is en waar hij naar gekeken heeft en hoe het beviel. Verder voornamelijk mededelingen over huishoudelijke klusjes, naar Ikea om een tafeltje te kopen, en hoe het met het weer is.
En dames, het ligt aan mij dat ik zulke mails niet hoef. Ik wil dat met plezier toegeven. Ik heb een vriendin die zulke mails juist leuk vindt, gezellig en kneuterig. Ik kan er niet tegen. O ja, hij heeft ook nog een beetje administratief werk gedaan en morgen gaat ie bij de buren koffie drinken.

Op maandag 27 februari krijg ik een mailtje wat zegt: 'Hoi Anja, is alles goed met jou?'
Op 29 februari antwoord ik met: 'Haha, hoezo??? Heb je de indruk van niet?' En dan komt dit antwoord, met opnieuw een andere naam dan de mijne in de aanhef:

Ik had zondag avond mailtje gestuurd (wel wat laat - rond 22.30u) en maandagavond nog geen mail terug.

Doe toch normaal, wacht toch eens een dagje af!
Ik schrijf terug, ik ben die verkeerde naam beu, we hebben een godganse dag in elkaars gezelschap doorgebracht en de man spreekt me voortdurend aan met een naam die niet de mijne is?

woensdag 29 februari 2012
Hi Dirk,
Ik denk er af en toe over om je Rick te noemen, aangezien jij mijn naam ook regelmatig verbastert.
Ik was maandag tot tegen twaalven in overleg, ik ben uiteraard niet altijd thuis.

Sorry Anja, heel, heel vervelend! Je naam verbasteren door mij in een paar mails is echt een slip of the pen en niets dan dat. Ben daar een beetje beduusd van geweest. Terechte kritiek van je.
Ik ben me al voor ons gesprek van gisteren nog eens extra bewust geworden van het feit dat jij gewoon overdag van maandag t/m donderdag druk bent met je baan en tijdens de overblijvende vrije uren van de week - zeker op dit moment - gewoon heel druk bent met de werkzaamheden voor je hobby. Daarnaast heb je natuurlijk net als ik thuis ook nog van alles als "thuismanager" te doen.
Dinsdag na lange tijd weer wat aan het klussen geweest. Had al een tijd twee planken 1x in de lak staan, moesten nog afgelakt worden als onderdeel voor een kapstok- "op maat" in de gang. Veel ruimte heb ik daarvoor niet - daarnaast is ventileren lastig, want als ik balkondeur open zet, komt er te veel stof op.  Heb me toen maar even druk gemaakt. In de badkamer gelakt, deuren dicht en de centrale ventilatie wat hoger. Gister afgemonteerd. Morgenochtend beetje druk met "corvee" en even als thuis-/ gastmanager
voor zaterdag wat voorbereidingen. Dan met fiets of ovbus naar de garage. Ik kijk uit naar zaterdag Anja! Ik hoop je te kunnen verwennen met mijn kookkunsten.
Veel liefs, Dirk.

Tja, die kookkunsten, benieuwd? Oké, ik wilde erover zwijgen maar zal het uit de doeken doen. Even geduld.
Ik heb Dirk geschreven dat ik snipverkouden ben. Hij reageert met te schrijven dat hij hoopt dat zaterdag doorgaat en zo niet, dat hij er alle begrip voor heeft. Nu zou dit de eerste keer in mijn leven zijn dat ik voor een verkoudheid iets afzeg, ik ga er dus vanuit dat ik er gewoon ben. Hij voegt er aan toe:

Je mist dan natuurlijk een heerlijke met veel plezier klaargemaakte maaltijd en -mogelijk- indien we vinden dat we daar inmiddels wel al aan toe zijn; een avondje The Descendants (opgenomen) of Den Fördömde.)

En dat hij net van de pedicure komt, hetgeen ik niet hoef te weten. En dat de garage heeft gebeld dat de bus klaar is.

Die zaterdag rijd ik naar Brabant, eten bij Dirk. De kookkunsten. Ik wil ons contact nog een kans geven omdat het eigenlijk een aardige man is. We spreken vrij laat in de middag af want hij moet eerst werken. En nee, dat is niet van invloed op zijn kookkunsten, hij heeft de voorbereidingen vrijdag al gedaan, zo schreef hij.
Hij heeft instant latte macchiato voor me gekocht omdat ik dat tijdens onze ontmoeting dronk, dat is attent. We babbelen wat, hij zet een op dvd opgenomen uitzending van zijn favoriete muziekprogramma Later with Jools Holland op en ik denk 'wie doet dit nou'. Praat! PRAAT!
Het eten, de kookkunsten: Dirk maakt een pak kant-en-klaar pastamaaltijd open, doet wat verse groenten in een pan, de inhoud van het kant-en-klare pak er bovenop en zet het in de oven. Als toetje eten we bavarois uit een plastic kuipje.
Ik heb nog nooit gesproken over 'mijn kookkunsten' maar ik verwen mijn gasten en dit is treurig. Het enige wat op tafel staat zijn de borden en de ovenschaal, geen kaarsje, niks, dan oogt zo'n tafel al ongezellig. En dit geeft allemaal helemaal niks, is helemaal prima, als iemand niet snoeft over zijn kookkunsten en een overheerlijke maaltijd.
Als ik naar huis rijd, weet ik heel zeker dat het nooit iets gaat worden tussen deze man en mij. Ik dacht deze avond met regelmaat dat ik er niet aan moet denken dat ik met hem moet zoenen. Brrrrr.

Dirk schrijft 's maandags dat hij een nieuw antivirusprogramma heeft geïnstalleerd en welk en waar hij het heeft aangeschaft, dat hij eerst op twee pc's een programmaatje moest installeren om het oude virusprogramma goed te verwijderen etc. etc. Dat zijn draadloze printer het niet doet en dat het hem niet lukt deze aan de praat te krij...zzzzzzzz. Ik ben in slaap gevallen.

Duidelijk is dat Dirk er van uitgaat dat we aanstaand weekend opnieuw minimaal een dag samen doorbrengen en omdat ik genoemd heb dat ik Mathilde Santing een goede zangeres vind, stelt hij voor kaartjes te reserveren voor as. zondag. Een mailtje later, grote vreugde, doet zijn printer het weer, kwestie van de router resetten.
Wat ik jullie vooral niet wil onthouden is deze mail:

Vandaag mijn "Wäsche Butler" voor het eerst gebruikt. Geweldig Anja! Zie foto:

Met behulp van Was-butler~1

Zo kan ik nu mijn T-shirts sweaters, baddoeken en zelfs overhemden, strak en met zelfde breedte in mijn kast kwijt. Zeker voor de overhemden een winst, want die moest ik op een knaapje in de kast hangen. Nu kan ik ze netjes, mooi gevouwen ze in het leggedeelte kwijt. Weer een logistiek probleem opgelost.
Ideaal voor "alleengaande mannen" die weliswaar dank zij het feminisme meer kunnen dan de gemiddelde hork, maar die zich toch de finesses van het vouwen van overhemden nog niet eigen hebben kunnen maken.
Zie ook het filmpje! http://www.youtube.com/watch?v=IwYVva0oLMU

En zo mag ik op een foto de onderbroeken van Dirk aanschouwen. Ik word gek!!!!

Dinsdagavonds bel ik Dirk. Ik zeg hem dat het echt niks gaat worden en dat ik me ervan bewust ben dat ik dit beter persoonlijk zou kunnen zeggen. Dirk is in alle staten, hij heeft de vrouw van zijn leven gevonden. Dit kan echt niet. Hier moeten we over praten. En daar ga ik mee akkoord, ik nodig hem uit te komen eten op vrijdag 16 maart maar zeg er bij dat er niets gaat veranderen.

Dirk stuurt het ene mailtje na het andere. Wanneer hij op vrijdag 16 maart een bloemetje voor me haalt, botst hij met een andere auto, behoorlijk wat schade. Dat is sneu natuurlijk.
We genieten van een heerlijke maaltijd en daarna heb ik Dirk duidelijk gemaakt dat het echt niks gaat worden. Hij verwijt me dat ik meteen verliefd wil zijn en dat ontken ik met de woorden dat ik dat niet verwacht maar dat ik wel het gevoel wil hebben dat het mogelijk is. Ik geef hem de tip bij een volgende mevrouw af en toe eens een complimentje te maken. Dat doet vrouwen smelten. Hij geeft aan dat ie wel gedacht heeft dat ik er heel mooi uitzag, maar ja......

We spreken af, wat ben ik toch een watje, afstand te nemen tot na de show van het koor wanneer mijn drukke periode wat minder wordt. Dirk deelt mee dat hij een kaartje heeft gekocht en ik krijg daar nog steeds een unheimisch gevoel bij. Maar, zoals altijd veel te spontaan, zeg ik meteen dat hij in de rij voor mijn dochters zit. In een later telefoongesprek deel ik mee dat ik op de avond zelf geen tijd heb om aandacht aan hem te besteden want mijn dochters zijn er, maar dat hij zich na afloop gerust even kan voorstellen. onthoud dit

Hoi Anja, gisteren een heel fijne avond. Je bent erg gastvrij en ik vond het weer prettig in jouw lieve gezelschap te zijn - je kunt ook heerlijk koken! Zoals ik had verwacht was je heel eerlijk en ik ben erg blij met de ruimte die je mij/ ons voorlopig gunt. Ik neem die met een dikke knuffel van harte aan maar weet dat mijn kwetsbaarheid, "het risico" voor mij is = de noodrem zit aan jouw kant. Ik hoop dat je die voorlopig nog niet gaat gebruiken en mij nog wat kans geeft meer en zodanig betere indrukken bij je te maken dat
je wellicht positief aan het twijfelen gaat. Steeds meer vind ik dat ik een hoofdprijs ben tegengekomen - ik besef wel dat hij ook nog gegund moet worden.

Ik heb met Dirk gesproken over de duivenoverlast op mijn terras. Hij gaat meteen nadenken hoe hij dat kan oplossen. Heb ik daarom gevraagd? Nee.

Hij heeft het recept van de maaltijd die ik voor hem heb gemaakt gevonden op internet en ik geef het jullie ook: zo heerlijk!
http://www.ah.nl/recepten/recept?id=546588&;rq=zalm+boursin.
Samen met een zalig voorgerecht en een mmmmmm dessert de moeite waard. Het dessert: Turkse yoghurt, strooi daarover rijkelijk bosbessen en/of frambozen, walnoten en vloeibare honing. Ik trakteer mezelf er in het weekend weleens op, zeker zo lekker als gebak.

Dirkt deelt mee dat hij aan het puzzelen is geweest. Hij stuurt een foto en een gescande tekening over hoe hij de duivenoverlast voor me kan oplossen. Hij schrijft:

De schrikdraad-pennen zijn ongeveer 30 cm lang met een kunststof bovenstuk waar wel 4 draden doorheen zouden kunnen. Kosten hier in Brabant 10 voor € 7,50.  Ik denk dat je er maar 5/ 6 nodig hebt. Het idee is om de pen haaks te buigen. Eigenlijk zou er dan een klein metalen plaatje op gelast moeten worden om te voorkomen dat de pen tussen de tie-rips makkelijk gaat kantelen. Tie-rips zijn ook verkrijgbaar in de kleur groen, dus het geheel zal niet al te dominant op je reling zichtbaar zijn. Vislijn heeft elke sportvisser gratis voor je.
Als je het iets vindt, wil ik het heel graag -vrijblijvend- voor je in orde maken. Het voordeel van de schrikdraadpennen t.o.v. hoeksteunen: Zien er wat netter uit op de reling op je mooie terras en er kunnen meerdere vislijnen door. Door er twee naast elkaar te spannen met een tussenruimte van ca. 3/4 cm blijft er voor de tortelende duifjes NOG minder landingsruimte over. Nadeel van de schrikdraadpennen is dat ze rond zijn en dus zijwaarts kunnen kantelen/ verdraaien onder de tie-rips. Hoeksteunen zullen niet kantelen omdat ze plat zijn. Vandaar het plaatje. Ik kijk komende dagen nog wel eens rond naar iets wat de voordelen van beide heeft.

Zulke mails dus. Ik zal jullie de tekening besparen, ik vond de wasbutler al schokkend genoeg ")).
Ik ga er niet op in. Ik heb de man aangegeven dat ik niet verliefd op hem ben of ga worden en als ik hier op inga, komt hij weer een paar keer op bezoek. Ik heb er geen zin in.
Dirk geeft me regelmatig complimenten over wat ik in mijn blogs op Hyves schrijf. Ook daar ben ik geweldig!! Althans volgens Dirk.
Op 27 maart krijg ik een foto van een nieuw idee om de duiven te verjagen.

Bijgaand een foto van een "proefopstelling"/voorbeeld voor jouw balkon/reling. Zijn dus 2 hoeksteuntjes van ca 5 cm - in elke bouwmarkt te verkrijgen (á ca € 0,33) . Met deze oplossing hoeft er kiet gelast te worden. Door de twee bovenste gaatjes (ca 4,5 cm hoogte) twee draadjes en twee (groene natuurlijk) tierips en de zaak is geregeld! Ik denk dat er dus 6 x 2 hoeksteuntjes nodig zijn. 3 stuks van de muur tot de hoek (reling) en 3 van de hoek richting scheiding terras / buren.

Een voorbeeld van hoe zijn voorliefdes wijzigen als ik het er niet mee eens ben:

Waar ik ook en vooral voor mail is het volgende: ik moet iets kwijt.
Wellicht heb je het ook gezien vanavond bij DWDD de nieuwe single van het geheel nieuwe The Kyteman Orchestra;  The Mushroom Cloud. Was gewoon weer geweldig. Als je het niet gezien hebt - vanavond opnemen!
Iedereen kent natuurlijk: "sorry". Die Colin Benders is n.l. zo bevlogen en gemotiveerd dat* ik* er zelfs ontroerd door raak! Enkele nummers wat rap-achtig, maar het meeste is Super Muziek - geweldige dirigent - top orkest. Uiteraard ben ik heel benieuwd wat jij er van vindt. Ik vind het in elk geval heeeeeeel mooiiiiiii.

En Kyteman is niet mijn muziek, ongetwijfeld prachtig maar niet mijn muziek en dat schrijf ik Dirk.

vrijdag 30 maart 2012
Hi Dirk,
Ik heb gekeken en geluisterd naar Kyteman en, ik durf het bijna niet te zeggen, ik heb er niets mee. Althans niet met het nummer waar je de link van had doorgestuurd.
Ik heb ook nog nooit van de man gehoord moet ik zeggen. Dat komt omdat ik nooit radio luister, ik ben dus totaal niet op de hoogte van muziek ouder dan Tom Dooley ")). Ik ken dus ook 'Sorry' niet.

En dan het verrassende antwoord:

vrijdag 30 maart 2012
Goede morgen Anja!
Ik vond gisteren bij DWDD dat nummer mooi, maar ik heb later zijn hele zijn cd beluisterd en een aantal nummers vallen bij mij niet goed. Minder dan zijn vorige orkest.

Behalve dat hij van mening verandert, deelt hij ook mee dat hij bij de buren gaat koffie drinken en naar de kapper is geweest.

30 maart
Hoi Anja, begin je al wat spanning te ervaren? Gezonde zenuwen?
Soms zit ik wel eens in een dip en dan put ik wel eens inspiratie uit van mijn geliefde gezegde: "Het leven is een feest, maar je moet wel zelf de slingers ophangen". Dat helpt wel vaak.

Brrrr, een cliché en dan ook nog een vreselijk flauw cliché. Als zoiets in iemands profiel staat, klik ik meteen verder.

En dan is het zover. De show van mijn popkoor. Met 'mijn' publiek op rij 5 en Dirk op rij 4. Had ik het maar niet gezegd!!!
Na afloop loop ik naar de foyer en tref mijn dochters en aanhang. En wie staat daar pontificaal bij?? Jawel hoor, Dirk. Met een boeket voor mij. Mijn meiden kijken me aan met vraagtekens die zeggen 'wie is die man?'.
Ik sta even te praten, hij gaat niet weg maar blijft aan ons kleven. Een vriendin komt met haar gezelschap naar ons toe, geeft mijn dochters een hand, stelt zich voor en vertrekt weer. Zo hoort dat. Dirk echter gaat niet weg. Men komt mij halen omdat er opgeruimd moet worden en ik vertrek. Na thuiskomst, vol van adrenaline, schrijf ik Dirk een mailtje.

Hi Dirk,
Attent van je, je mooie boeket.
Ik was om 1 uur thuis en heb hier alles nog opgeruimd, ik zit toch nog vol adrenaline ")).
In de wandelgangen en van andere koorleden heb ik veel leuke reacties gehoord, ook over de choreografie op zich. Dat is natuurlijk wel vleiend. En het leek erop dat de zaal het leuk vond en daar doen we het uiteindelijk voor. Dus al met al best tevreden. Ook een blij gevoel dat het zo succesvol was. Uitverkocht, geweldig! Vandaag is mijn stem nog een aantal maal op Omroep Zeeland geweest met de mededeling dat de voorstelling er was en een oproep om er voor te zorgen dat we 'uitverkocht' op de site zouden kunnen zetten.
Ik ga nu nog even tv kijken en dan slapen, hopelijk een gat in de dag....

Onthoud dit mailtje, daar komt nog een vervolg op.

Hi Anja, ik vergat nog iets dat ik zeker niet mag laten voortduren. Nadat jij gisteravond ging opruimen, heb ik nog even kunnen nakletsen met je dochters en aanhang. Leuk stel. Je mag met recht trots zijn op je dochters!
PS: Ben jij één dezer dagen in  staat met je GSM een foto te maken van die dunne buizen voor de ramen waar nu de tortelduifjes ook al op gaan zitten en naar mij te mailen?

Op zondag bel ik met mijn dochters. Het eerste wat ze, tamelijk beledigd, vragen is: 'Wie was die stalker!!!' Frappant niet? Dat gevoel had ik over deze man en zij hebben het letterlijk ervaren. Wat blijkt? Hij heeft zich in de pauze bij mijn kinderen en aanhang gevoegd en is niet meer weggegaan. De schoonmoeder van mijn jongste dochter, die het geheel nogal raar vond, vroeg hem: 'Wie bent u?' 'Ik ben een nieuwe vriend van Anja.' En hij ging niet weg maar bleef zwaan-kleef-aan. De vriend van mijn jongste dochter plaagde haar door te zeggen 'dat is de nieuwe vriend van je moeder'. Vanzelfsprekend zei ze dat dat echt niet mogelijk was: 'Echt niet, met zo'n pak'. Ja echt, Dirk kwam naar een show van een popkoor in pak met das. Natuurlijk weet mijn dochter dat als er iets van dien aard aan de hand zou zijn, ze de eerste is die het weet. Maar toen de schoonmoeder het nog een keer bevestigde ging ze twijfelen. Ik heb haar gezegd dat ze dat nooit meer moet doen, dat ze nooit meer aan zoiets mag twijfelen. Dat weet ze ook wel maar als er zoiets raars gebeurt, een man die zich gedraagt alsof hij bij de familie hoort, ontstaan er toch onzekerheden.
Ook na afloop van de voorstelling voegde Dirk zich bij mijn familie en ging niet meer weg. Ik werd weggeroepen maar hij heeft tot half twaalf bij mijn dochters gestaan. Tot ze weggingen en hij niks anders kon doen dan ook vertrekken. Mijn jongste dochter heeft het zelfs als bedreigend ervaren.
Ik ben woest. Is die man nou helemaal belazerd. Ik schrijf de definitieve mail.

Onderwerp: Streep
maandag 2 april 2012

Hoi Dirk,
Ik zet er een streep onder. Ik doe dat per mail, hoewel ik dat ongepast vind, maar als ik het in een gesprek doe, kom je opnieuw met argumenten en dan is er het risico dat ik me opnieuw laat ompraten en dat heeft geen zin. Het uiteindelijke resultaat zal toch hetzelfde zijn. Het is onvermijdelijk.
Als een relatie tussen jou en mij mogelijk zou zijn, zou ik veel meer bezig moeten zijn met de gedachte aan jou. Dat ben ik niet. Ik ben er eigenlijk helemaal niet mee bezig. En als je dan zoals zondag voorstelt dit weekend een dag samen door te brengen voel ik me daar niet vrolijk van maar overheerst het gevoel dat het zonde is van mijn vrije dag. Duidelijker kan het toch niet zijn.
En ik zie dat je je best doet maar het valt gewoon niet in vruchtbare aarde.
Dit betekent ook dat we geen leuke dingen gaan doen op basis van vriendschap, ook dat kan niet.
Je doet dingen waar ik niet om gevraagd heb en die je had behoren te vragen voor je ze doet. Ik ervaar dat als opdringerig en wil dat niet. Bovendien heb ik het gevoel dat ik steeds minder 'nee' kan zeggen omdat je van alles wil doen en doet en ik ervaar dat als bezwaarlijk.
Het spijt me als ik door mijn eerste mailtje via Knuz verwachtingen heb gewekt. Ik heb in een vroeg stadium aangegeven dat het niks gaat worden tussen ons en jij hebt dat niet geaccepteerd. Om te voorkomen dat dat opnieuw gebeurt, zet ik een definitieve streep. Een definitieve streep betekent geen enkel contact meer.
Ik wens je heel veel geluk.
groetjes, Anja.

Ik schrijf geen woord over wat mijn kinderen hebben ervaren om discussie daarover te voorkomen. Dirk reageert:

maandag 2 april 2012
*TRIEST EINDE OP DEZE WIJZE*
Het valt mij enorm van je tegen dat je dit zo doet. Als je me had aangegeven dat je bijvoorbeeld a.s. vrijdag niet door mij gefeliciteerd/ getracteerd wilt worden, maar een gesprek, dan was ik absoluut zonder bijbedoelingen voor een afsluitend gesprek gekomen en  echt niet voor een tweede keer met argumenten en had ook echt niet opnieuw geprobeerd je om te praten. Waarom ga je daar wel van uit?  Ik heb uiteindelijk ook mijn trots!

Hij blijkt geen enkel idee te hebben dat hij niet ongevraagd naar een voorstelling moet komen, niet mail na mail ongevraagd ideeën moet aandragen voor duivenverjagers (hij heeft (TOPPUNT!!) de spullen al gekocht en in zijn auto liggen), zich niet moet opdringen aan mijn kinderen.

Hier begrijp ik helemaal niet wat je bedoeld. Waar doel je op? Kun je niet even wat duidelijker feiten aangeven zodat ik
hier ook van kan leren/ er wat mee kan?

Nee, dat doe ik niet, ik wil de volgende mevrouw graag de gelegenheid geven op hetzelfde af te knappen.

En dan... dan blijk ik opeens niet zo ideaal te zijn als Dirk tot nu toe heeft gezegd. Welnee. Lees maar:

Anja ik denk dat je gevoel wel klopt dat je steeds minder nee kunt zeggen, maar dat komt niet doordat ik van alles wil doen, maar omdat je het  moeilijk vindt om persoonlijk een confrontatie aan te gaan. Je bent op de verkeerde momenten open en op de momenten dat je open moet zijn, ben je het niet. Eén van je weinige tekortkomingen denk ik.
Anja, ik heb je de 16e maart aangegeven en - ik geef toe- ik heb gezegd dat niet te accepteren, echter dat deed ik enkel omdat ik wilde aangeven dat ik er graag voor wilde gaan. Ik meende ook dat het  - zowel voor mij als voor jou - beter zou zijn om elkaar iets meer tijd en kans te geven, elkaar wat beter te leren kennen, elkaar wellicht ook wat meer te gaan waarderen. Los van het feit dat je
mij niet ziet zitten, denk ik n.l. dat jij krampachtig aan het daten bent.
Ik heb ook het gevoel dat je bij een eerste date/ ontmoeting direct verliefd wilt zijn - anders hoeft het voor jou niet? Volgens mij wat erg optimistisch.
Wat hebben jouw mails en woorden voor waarde als je op deze wijze, zo onpersoonlijk, mij voor oud vuil aan de weg zet? Gewoon K......! >
Wat een koude reactie en wat een schril contrast met je mailtje van zaterdagnacht. Ik meende daar eindelijk een kwetsbare Anja te leren kennen die haar gevoelens liet blijken. Ik hoor/ lees alleen maar negatieve dingen over mij, terwijl je in je blog altijd zo positief wilt zijn. Onbegrijpelijk!
Anja ik wil toch niet boos naar jou afsluiten. Ik neem je niet kwalijk dat je er een eind aan maakt - wel de wijze waarop. Ik vind ook dat ik dit niet verdiend heb. Ik had me je graag anders herinnerd, want mijn mening over je als vrouw en persoon verander je niet met deze foute handelwijze. Ik vind je nog steeds een fijne vrouw, vrouwelijk, begerenswaardig. Ik was in deze weken trots je te kennen en blij met de persoonlijke contacten met je en de leuke mails. Neem van mij aan dat ik van deze ervaringen en de korte tijd met jou ook erg heb genoten en er veel van heb geleerd Nogmaals, ik vind dat zoiets niet op deze wijze kan. Ik hoop - ik vermoed ijdele  hoop  - dat je nog de moed en fatsoen kunt opbrengen even persoonlijk/ telefonisch rustig een afrondend gesprek te hebben. Dat
mag vanavond laat ook - dan is het maar gebeurd. Hou ik er geen kater aan over. Mag ook later. Ik zou dat in ieder geval nog erg waarderen!
Ik wens jou ook veel geluk - maar liefst persoonlijk.......?

Het mailtje van zaterdagnacht. Beste lezer, doe mij een plezier en lees het nog een keer. Ik schrijf dat ik net thuis ben, heb opgeruimd, dat de voorstelling een succes was en dat ik naar bed ga. En daar ziet hij een kwetsbare Anja die haar gevoelens laat blijken. Dan is er toch echt iets niet in orde met je. Het is een mailtje wat ik aan iedereen had kunnen schrijven.

Onderwerp: ?
woensdag 4 april 2012
Hallo Anja, hebben wij nog een laatste keer telefonisch contact na mijn reactie op jouw "streep" ?

Onderwerp: Re: ?
woensdag 4 april 2012
Nee Dirk, dat ga ik niet doen.
De inhoud van je mail is dusdanig dat ik moet vaststellen dat mijn intuïtie blijkbaar uitstekend werkt en dat ik een juiste keuze heb gemaakt.

En dan blijk ik pas echt niet te deugen.

Onderwerp: Re: ?
woensdag 4 april 2012
Anja, een cryptisch antwoord van je. In mijn mail doe ik me niet anders voor dan ik ben en naar jou heb geuit. Het is andersom denk. Op 16 maart heb je gevraagd of je wilde aangegeven of er een specifieke reden/ aanleiding was waardoor je geen klik zag, terwijl je het nu ineens WEL over een intuïtie hebt.
Ook hier ben je niet open over: "Je doet dingen waar ik niet om gevraagd heb en die je had behoren te vragen voor je ze doet". Hier begrijp ik helemaal niet wat je bedoeld. Waar doel je op? Kun je niet even wat duidelijker feiten aangeven.
Jammer dat je me zo het bos instuurt en NIET correct! Ik hjad dit van jou niet verwacht.
PS: je mag mijn dvd "Den Fördömde" naar mijn huisadres sturen.

Dat laatste heb ik de volgende dag gedaan.

Ik had gedurende heel het contact een gevoelsmatige afkeer van deze man. Ik heb mezelf er vele malen vermanend over toegesproken in de trant van 'wat mankeert er nou eigenlijk aan Dirk', en toch was het er. Na wat ik van mijn dochters hoorde weet ik dat mijn intuïtie me niet bedroog. Wat een idioot.
Nog weken daarna als hij, ongewild, in mijn gedachten komt, lopen de rillingen over mijn rug. Ik heb mezelf geweld aangedaan het contact met deze meneer, die van geen nee wilde weten, uit te zitten. En waarom? Omdat ik de schuld altijd bij mezelf zoek en niet vertrouw op mijn gevoelens. Brrrrr, wat een griezel.

Dirk komt een paar dagen later als nieuw lid binnen op E-matching met de volgende zaken in zijn profiel:
Hij praat niet over kamperen nu hij weet dat dat iemand kan afschrikken. Hij is plotseling 'verrassend open'. Hij heeft een empathisch vermogen. O ja??? Anderhalf uur bij mijn dochters gaan staan en niet aanvoelen dat dat niet gepast is en niet gewenst, dat hij ze ermee in verlegenheid bracht? Hij wil de vrouw die hij zoekt graag complimenten geven. Beste lezer, wat zeg ik altijd over mannen geen tips geven? Juist, ze brengen ze meteen in de praktijk en de volgende mevrouw tuint in een beeld van wie hij in werkelijkheid niet is!
De klapper is: vrouwen die bij de eerste ontmoeting een klik verwachten hoeven niet te reageren.
Zo gaat dat dus. Ik heb die opmerking meerdere malen tegengesproken, gezegd dat ik dat niet verwacht maar wel het gevoel wil hebben dat de mogelijkheid er is dat het in de toekomst gebeurt en opnieuw komt hij er op terug.
Mannen!!! Hoe zielig!