Zoals je ziet aan het aantal verhalen, dunnen mijn avonturen uit. Ik ben ze zat, de relatiesites. Ik heb nog wel een paar verhalen in petto die ik tot nu toe om bepaalde redenen niet heb geplaatst. Die komen nog.

Hier komt het verhaal van Wim:
Ik verbaas me met regelmaat hoe het mogelijk is dat ik, ondanks dat ik al zoveel verhalen heb geplaatst, toch weer iets nieuws meemaak. Je zou toch denken dat het allemaal op hetzelfde neerkomt, dat is ook zo, het is allemaal niks. Maar het hoe van het niks, daar zit toch verschil in.
Ik mail met Cornot, een meneer uit de buurt van Breda. Hij is 59 jaar.

Omschrijving van zichzelf: Ruim 14 jaar geleden gescheiden. Heb 2 fantastische kinderen, , beide nog studerend. Ben een actief en optimistisch ingestelde man. Laat me graag verrasse net zoals ik mijn partner ook graag verras.
Zomaar wat steekwoorden: verzorgd, lief, houd van afwisseling, charismatisch, trouw, brede belangstelling, positief, aanraken en knuffelen, romantisch tafelen. Ben zeer bourgondisch ingesteld.
Ik ben mordicus tegen ruzie. Zie daar het nut ook niet van in.
Muziek is voor mij heel belangrijk.
Ik vertoef graag in het Franse land. Het is daar voor mij een soort thuiskomen. Mijn toekomstige partner dient er rekening mee te houden dat ik nog meer dan nu van het Franse land wil genieten.
Ik vertel je graag in een persoonlijk gesprek meer over mezelf.
Omschrijving wie persoon zoekt: Ik zoek een lieve, knuffelige, zachtaardige, goed verzorgde, enthousiaste, zelfstandige vrouw die ook veel met het bovenstaande heeft.

Niet verkeerd, toch? Een mailvriendin, die ik het profiel achteraf stuur, ziet er best iets verkeerds in, ratio, geen gevoel of warmte. Ik zie het niet, ik denk hier een warme man getroffen te hebben. Om die reden schrijf ik Cornot.

19 maart
Hi Cornot,
In je profiel lees ik dat je mordicus tegen ruzie bent. Ik ben er allergisch voor. Lijkt het je niet een leuke combinatie: mordicus en allergia?

Toevallig heb ik gisteren van een vriend van mij, ook lid van E-matching, vernomen dat mannen overspoeld worden door reacties. Mijn schrijven is dus maar een druppel in de oceaan. Misschien wil jij deze druppel even uit de grijze massa tillen? Daar hoor ik namelijk niet thuis.
groetjes en fijn weekend, Anja.

Cornot vindt het leuk dat ik hem geschreven heb. Dat laat hij weten:

Zo, leuk iets in mijn mailbox te vinden. Die vriend van je......................................ik ben kennelijk niet het type die bij em past. Want mijn box zit niet vol hoor met lieve/leuke,fijne enz. dames.
Dus jouw mail trekt echt wel de aandacht, want er was geen andere mail dus.
Weet je ik ben niet iemand van lang mailen. Ik zie liever en ervaar het dan wel. En jij, hoe sta jij hierin? Samen eens een strandwandeling te maken? En weer eens genieten van de zee, het geruis, de zee in je oren horen, allemaal dingen die mij erg bekoren.
Maar bovenal vind ik het leuk te zien wie er achter de mail schuil gaat. En wellicht ook te ontmoeten, maar daar heb je er 2 voor nodig.
Ik open de site en jij kijkt, en jij besluit vervolgens of jij het ook leuk vindt jezelf te laten zien. Dat lijkt mij wel een mooi begin. of niet?
IK kom al sinds mensenheugenis in Zeeland. En jij, dicht bi j de kust of.......................?
Enfin ik vind dit een mooi begin. En wie weet leidt dit tot meer.
Warme groet Wim

Cornot heet dus Wim. Ik vind het leuk dat Wim zo enthousiast reageert. Verrassend zo'n mailtje te ontvangen. Ik heb nog niet teruggemaild of Wim schrijft opnieuw.

25 maart
Hoi Anja, en toen was het stil aan de overkant....................?!!!!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes Wim

Ach ja, soms wacht ik gewoon tot het weekend is aangebroken voor ik ga mailen. Drukke weken, die komen regelmatig voor.

25 maart
Nee hoor Wim, ik heb aan je mailtje gedacht, ik ben gevleid en ga je vanavond terugschrijven. Dit is even een spoedje "))
groetjes, Anja.

Wim wacht mijn mail niet af, hij heeft een voorstel:

25 maart
Hoi als je dan toch antwoord aan het zoeken bent voor een bericht aan mij, zou je dan ook mee willen nemen de mogelijkheid om samen een strandwandeling te maken?
Ik weet natuurlijk niet waar je woont, maar een tochtje richting kust is zo gemaakt. V.a. BoZ is dat nauwelijks een uurtje rijden. Moet je natuurlijk wel bij mij in de auto durven stappen, dus dacht ik ik stuur ze ff een fotootje.............................lijkt me wel gewenst met dit als uitzicht op.................................... IK zou het natuurlijk ook fijn vinden ergens naar te kijken..............een foto van U b.v.!!!!!!!!!!!!!!!!1
Dan kun je een indruk krijgen van mij.......................als je dat al nodig zou vinden...........................oeps.
Ik ben geweldig benieuwd naar je reactie.
Mijn beste maat komt vanavond hier een wijntje drinken. Doen we zo gemiddeld 2 maal per maand op do.avond. Ff bijbeppen, roddelen enzo, en bovenal heerlijke wijn proeven.
Ik wacht geduldig af hoor..................
Warme groet Wim

Nououou, geduldig?? Maar wel leuk, die Wim. Hij schrijft met regelmaat 'ik' met hoofdletters. Een Freudiaanse vergissing? Dat gaat nog blijken. Die avond heb ik tijd en mail Wim.

25 maart
Dag Wim,
't Is fraai, lekker aan een wijntje en mij, hier in het winderige en natte Zeeland, aan het werk zetten.
Overigens kan lang mailen ook leuk zijn hoor, af en toe een telefoongesprekje tussendoor….
Ik vind het een heel leuk idee om een strandwandeling te maken. Maar dit weekend….. Zaterdag heb ik iemand uitgenodigd om bij mij te eten en volgens de weersvoorspelling gaat het zondag hozen. Een dag afwachten met mooi zonnig zomerweer lijkt me fijner. Een dag zoals vandaag bijvoorbeeld, ik liep vanmorgen in een bloesje buiten (zo zeg je dat, ik had uiteraard meer aan dan een bloesje), het was heerlijk weer.
Leuke foto's Wim. Een lange man, daar houd ik van. Dat en het feit dat je een hekel hebt aan ruzie, waren de dingen die mij aanzetten tot schrijven. En al je goede eigenschappen natuurlijk "))
Ik maak hierbij ook mijn foto zichtbaar.
Ik woon in xxxxx en de kust is dichtbij genoeg om er op een mooie middag naar toe te rijden. Afstandje van niks.
Ik durf wel bij jou in te stappen, hoor, ik ben een grote meid. Pepperspray in de tas en zo ")).
Je schrijft aangenaam, ik lees je mails met plezier.
In je profiel noem je een aantal eigenschappen die ook de mijne zijn. Als dit een sollicitatiebrief was, zou ik schrijven dat ik ruimschoots aan de functie-eisen voldoe.
Mijn late antwoord kwam doordat ik deze week druk was met voorbereidingen voor een optreden van het koor waarin ik zing.
Ik werk 3,5 dag p.w. en mijn weekend is vandaag ingegaan.
Ik spring van de hak op de tak, merk ik, maar dat valt jou niet op na al die wijn ")).
Ik wens je een heel fijne avond, geniet ervan, en zullen we die strandwandeling niet te lang uitstellen???
groetjes, Anja.

Wim stelt voor op het strand van Domburg een wandeling te maken. Ik vind het prima, strand is strand, overal heerlijk om te wandelen en uit te waaien.

27 maart
Hoi Anja,
Ook leuke foto`s van jou.
Ik ben de donderdagavond goed doorgekomen hoor. Het was wel een `natte` avond. Maar wel lekker.
En idd laat ik jou daar lekker zitten. Wij hebben zoveel te bepraten dat dat niet voor alle oortjes bestemd is.
We doen dat zo gemiddeld 2 x per maand op do.avond. Er meot wel iets te roddelen zijn anders gaat het niet door. En................hij is handig met de computer. is voor mij ook wel fijn immers ik heb er twee L-handen voor.
Is het in Zeeland geoorloofd afspraakjes te maken op Golede Vrijdag? Of van het weer laten afhangen? Maar dan zien we elkaar misschien wel nooit! Of moet jij naar de kruisweg om 3 uur? Ja ik ben nog van de oude stempel hoor.
Wat vind je er van dan af te spreken? Mag mijn trouwe viervoeter dan ook mee? Die is plezierig gestoord, aanhankelijk, lief, trouw enz. Het is net haar baas. Oh ja zij kwijlt niet hoor. Het is wel een boxer.
Als je het niet zo fijn vind heb ik wel een oplossing voorhanden hoor.
En Zeeland.............dat ken ik al v.a. de jaren 50 dat wij er al komen. Dus allemaal bekend.
Ben jij Zeeuwse?
En heb je al meerdere afspraakjes gehad? Ik wel echter de ware ben ik niet tegengekomen. Dus wie weet.................
Zo ff genoeg weer. Ik ben weer benieuwd naar je berichtje.
Warme groet  Wim

Een hond. En of die mee mag naar het strand. Dat hoeft voor mij niet maar ja, lullig om nee te zeggen. Althans dat denk ik. Zelfs ondanks dat Wim aangeeft eventueel een oplossing voorhanden te hebben. Ach ja.... Ze kwijlt niet, die uitspraak wordt geplaatst in de eerstvolgende uitgave van het Guinness Book of Records als het grootste understatement ever.
kleur2]28 maart
Hi Wim,
Het doet me plezier te horen dat je donderdagavond is verlopen zoals verwacht. Uiteraard breng ik mijn avondjes met vriendinnen in wat beschaafder vorm door ")), wij bezoeken het theater of het filmhuis en dan ook nog geheel drankloos. Klinkt eigenlijk wel saai, nu ik het zo opschrijf……

Ik heb het nagevraagd en het is bij zeer hoge uitzondering toegestaan op Goede Vrijdag iets af te spreken. Ik heb daarbij uiteraard het belang van de afspraak benadrukt, dat gaf de doorslag. En het weer, pffff. Vanmorgen werd ik wakker en zag dat het zonnetje stond te stralen. 75% kans op regen, vertelde het KNMI op teletekst. Nu de dag waarvoor die voorspelling geldig was, is aangebroken, hebben ze de cijfers snel gewijzigd.
Je kunt er van op aan dat ik vanaf heden de weersvoorspelling laat voor wat ie is, mocht het vrijdag gieten kunnen we in Vlissingen bijna vanuit de auto een strandtent in stappen. Daar hoor en zie je de zee ook ")).
Het lijkt me leuk om op Goede Vrijdag af te spreken en natuurlijk mag je metgezel mee.

Ik heb al meerdere afspraakjes gehad en daar ben ik tot nu toe niet echt blij van geworden. Het is nog niet zo eenvoudig om via internet een nieuwe geliefde te vinden. Het lijkt me overigens vanzelfsprekend dat jij de ware nog niet bent tegengekomen……
Fijne zondag en warme groet, Anja.[/kleur2]En dan blijft het, voor de verandering, stil van de kant van Wim. Even schrijven:

Wiiiiiim,
Nu blijft het bij jou erg stil. Dat kan echt niet hoor, ik ben al paaseieren aan het verstoppen......
groetjes, Anja.

Wim is niet verdwenen maar had het druk. Dat kan. Hij schrijft me 's nachts als hij thuis komt.

Ga jij maar ff door met verstoppen hoor.
IK b en net thuis van een dag echt hard werken. Maar het voelt wel goed. Ga nu slaapje doen en wellicht dat ik je morgen een leuker berichtje stuur.
Slaap zacht Wim

's Middags geeft Wim antwoord op mijn mailtje.

30 maart
Hoi Anja,
Zo na een heerlijke nacht van slapen ben ik weer het mannetje hoor.
Ik heb of krijg een probleem. Er loopt op dit moment van alles door elkaar heen vwb afspraken met de kinderen, Pasen, verjaardag van mijn oudste, mijn broer met een afspraak die al lange tijd staat, de afspraak met jou, lopende afspraken waar ik niet onderuit kan enz.
Zou jij aan willen en kunnen geven hoe jouw agenda er de komende dagen uit ziet v.a. donderdag? Tot en met zondag b.v. Ik vermoed dat ik gewoonweg in de knel kom met alles en dat wil ik niet, want ik wil mijn afspraken na komen.
Ik hoop dat je hier een beetje positief tegenaan kunt kijken
Lieve groet Wim

Als je langer via relatiesites correspondeert, weet je dat het schrijven over gemaakte afspraken en druk, druk, druk ook een voorteken kan zijn van er onderuit willen. Dat is even afwachten dus. Ik mail Wim wat babbels en de data waarop ik naar het strand kan.

30 maart
Hi Wim,
Mijn agenda ziet er voor dit weekend rustig uit. Ik heb alle dagen vrij, vier dagen dus. Wat mij betreft is jouw agenda leidend en kun je de strandwandeling met mij ergens inplannen waar het gelegen komt.
En waarom zou ik daar niet positief tegenaan kijken? Wij rollen zomaar elkaars leven binnen en dan zijn er aan beide kanten allerlei verplichtingen. Ik zou het minder geslaagd vinden als je het zo druk hebt omdat je met meerdere dames aan het daten bent. Voor alle duidelijkheid, dat is uiteraard je goed recht, maar dan weet ik het graag. 

Ik kom net thuis van een reanimatiecursus, vanaf heden ben je dus veilig in mijn gezelschap.
Overigens, ik heb plezier in het mailen met jou, je schrijft leuk. Ik heb wel een goed gevoel over Wim.
Liefs, Anja.

Wim vindt het blijkbaar net zo leuk, want hij schrijft alweer.

31 maart
Hoi zo maar een antwoord hoor.............................
Oh ja over dat daten met al die andere dames. IK zit er de hele dag mee te mailen. Dan weet je dat vast................een beetje humor mag toch wel?
Nee joh, zoals je weet, kunnen mannen slechts een ding tegelijkertijd, dus daten ook.................oeps.
Afspraakje: ik hoop je dat vandaag te laten weten. Dat heb je zo met studerende, uitwonende, verjaardagvierende kinderen, en een papa die zijn kids graag ziet enz.......................

Ik heb in het grijze verleden ook eens een reanimatiecursus gedaan. Denk nog wel te weten hoe e.e.a. verloopt. Maar als ik nou geanimeerd moet worden, wil jij dat dan misschien doen? Lijkt me wel..............................lekker misschien. Doe je dat vaak reanimeren op mannen of erop oefenen?
Zo n u is het ff genoeg. Ik wens je een heerlijke, zonnige dag, ook. En je ziet mijn berichtje wel langs komen. Werk ze.
Warme groet Wim

En hij mailt nog eens, midden in de nacht. Ik laat de mail in de oorspronkelijke vorm staan:

1 april
Hoi, nou kan ikk toch echt niet slapen vanwege het uitbliven van

hoi, nou kan ik toch echt niet slapen van het uitblijven van jouw mail contact. Erg hoor............!
Geintje dus.
Ik wil de je zeggen dat ik het leuk zou vinden elkaar te ontmoeten komende zaterdag.
Ff hardop denken: uitslapen tot half acht, ontbijtje, uitrusten van al dat gedoe zoals douchen, ontbijtje enz. en Dodo uitlaten...............pffffffffffffffffffffff
Jouw kant uitrijden pfffffffffffffffffffffffffff ook een hele toer dus. Dus ik denk om ongeveer 11 uur bij jou te zijn. Moet je nog wel een adresje geven zodat mijn Charles weet waar hij naar toe moet rijden. Leuk hoor elkaar te ontmoeten en gewoon dingen op je af te laten komen...................................
En verder........................zien we wel.
Lieve groet Wim

Die Wim, hij heeft er zin in. Ik ook. Dat belooft wat....

1 april
Hi Wim,
Dat mag ik graag horen, een man die van mij niet slapen kan.....
Zaterdag is prima, tijd ook. [ik geef mijn adres en de route] En als je het dan gevonden hebt, mag je helemaal zelf beslissen of je even boven wilt komen voor een kopje koffie, of dat je op de bel drukt en mij naar beneden sommeert ")).
Voor Dodo: ik heb een harde vloer dus enthousiast naar binnen rennen is af te raden of is ze al een bedaagde mevrouw die zich iets als hard rennen alleen nog maar vaag kan herinneren...?
Tot zaterdag. Ik zie er naar uit.
Liefs, Anja.

Dezelfde dag schrijf ik aan een vriendin: 'Morgen ga ik een strandwandeling maken met Wim, inclusief hond. We hebben nu twee weken gemaild, niet diepgaand, op mijn vragen antwoordt hij niet, maar we gaan. Hij is om half elf hier. Tenminste, dat schreef hij. Wim is een grote man uit Brabant, hij werkt niet meer en vertoeft graag in het buitenland. Dat is zo'n beetje wat ik weet. Kaal, dat weet ik ook. Ik heb zijn foto gezien. Ik zal hem bijvoegen. Hij heeft zijn paastrui al aan ")).' Dat laatste schrijf ik omdat Wim op de foto een knalgele trui aan heeft. En omdat het bijna pasen is.
In de nacht van donderdag op vrijdag mailt Wim, het is duidelijk dat hij net de borrelavond met zijn vriend heeft verlaten.

2 april 03.27 uur
Het is nu een beetje laat, mar dat behoudt me niet van het sturen van een mailtje. Moest je eens weten hoeveel ik heb zitten corrigeren...................................................t was wel gezelli, en dat willen we zo houden. Dus was vanavond
een avond bij mijn beste vriend,met een heerlijke wijn enzo.
En lullen dat we kunnen ............................................!
Daar ga ik je niet mee lastig vallen dus.
Slaap zacht en we mailen weer of zelfs bellen......................you will never know
\ik vind trouwens dat ik best goe heb getypt.....................................
Liefs Wim

Inderdaad, als ie een paar stevige neuten op heeft is het zo gek nog niet. Smile_met_lol_2 In de nacht van vrijdag op zaterdag mailt Wim opnieuw:

Nou ik weet echt niet of ik wel kan slapen zo direct. IK merk wel dat er wat spanning op mij staat over morgen. Gezonde hoor.
Ik zie uit naar morgen/straks en rijd hier rond 10-en weg. Uurtje moet kunnen en breng die plezierig gestoorde boxer van me mee. Ze is niet onstuimig, hoewel het is maar wat je gewend bent..................... ik zal afspraken met haar maken.
Slaap zacht, en tot straks
Veel liefs Wim

En dan is het zaterdag. Het is takkeweer, regen en regen. Met bakken. Leuk vooruitzicht voor een strandwandeling. Om 10.30 uur smst Wim dat hij op dat moment in de auto stapt. Dat noem ik onzorgvuldig, te laat komen op een eerste afspraak. Het maakt verder niet veel uit, we hebben uiteindelijk een hele dag, maar toch. Om half twaalf arriveert Wim en hij komt naar boven.
Zodra hij, met hond, binnen is, begint de hond als een idioot door het huis te..... ja te wat? Ik zou niet weten hoe ik het moet noemen. De hond maakt spastische sprongen, alle vier de poten de lucht in, hij huilt, hij gromt, hij blaft, en springt, wild bewegend met zijn kop, zoals de paarden op Prinsjesdag, de hele kamer door, van voor naar achter, van links naar rechts, en dat stopt niet. 'Dat doet ze altijd als ze ergens nog nooit is geweest', zegt Wim. Tja, dat kan. Ik heb ooit een hond gehad en ik kan je verzekeren dat ik haar dat rap zou hebben afgeleerd. Heel rap zelfs. Deze hond is volgens mij een kruising tussen een boxer en een geit. Totaal wild, onhoudbaar, onstuitbaar, en de rare bokkesprongen gaan maar door, het eind is nog lang niet in zicht. Minstens tien minuten duurt het. Op een bepaald moment geeft Wim aan dat het zo genoeg is en dat het moet stoppen. Dat helpt, voor een paar seconden, en dan begint het weer van voor af aan. Wat is dit voor idioot gedrag !!

Uiteindelijk wordt de hond wat rustiger en kunnen Wim en ik kennismaken. Wim ziet er oud uit voor zijn leeftijd. Hij is drie jaar jonger dan ik, maar dat is niet te zien, ik zou hem minstens 65 geschat hebben. Hij gedraagt zich niet zo als hij eruit ziet, hij is redelijk vlot. Wim heeft hier en daar wat toefjes pluishaar, aan de zijkant zien die er min of meer acceptabel uit, van achteren echter ziet het eruit of hij chemo heeft gehad en krampachtig de laatste plukjes wil laten staan. Een haaltje met de tondeuse zou hem een aangenamer kapsel geven.

We stappen op om naar het strand te gaan. Wim belooft dat het in Domburg mooi weer zal zijn, het befaamde mooie weer van Domburg, terwijl dat in de rest van het land en zelfs in de rest van Zeeland, niet zo is. En echt, het is niet te geloven, we rijden weg onder donkere regenwolken en in Domburg schijnt de zon. Parkeerplaats geen probleem, Wim heeft een tweede woning in Domburg en daar stalt hij de auto. We lopen richting strand en ik geef aan eerst even naar een strandtent te willen, om een reden die je vast wel kunt vermoeden? Vrouwen.... Voor het weggaan geplast en ik moet alweer.
We bestellen koffie en thee en als dat geserveerd is, zegt Wim: 'Dat water heeft niet gekookt, dat geef ik terug'. Het is míjn thee en ik zeg dat het niet hoeft want dat het in de smaak geen enkel verschil maakt. 'Nee', beslist Wim stellig, 'ze bieden het aan en dan moet het goed zijn.' Hij gebaart de serveerster onze richting uit en zegt, wijzend op mijn thee, dat het water niet gekookt heeft en graag nieuw. Wat een gedoe zeg, doe normaal, we zitten in een strandtent, niet in het Hilton. Ik krijg een nieuw glas water, dat opnieuw niet gekookt heeft. Ik kan Wim met moeite weerhouden van nog zo'n actie. De horeca kan het tegenwoordig niet helpen als het water niet voldoende heeft gekookt. Vroeger verwarmden ze dat zelf, in een waterkoker. Nu komt het allemaal uit automaten en als die niet goed afgesteld zijn, is het wachten op de volgende servicebeurt.

Wim vraagt of ik de kennismaking leuk genoeg vind om samen te gaan eten. Ik vind het prima. Hij belt een restaurant, dat nog niet open blijkt te zijn. Ik vraag welk restaurant. Nee, dat is een verrassing, zegt Wim. Dat vind ik leuk, ik houd van verrassingen.

We lopen het strand op. Al in de auto heeft Wim aangekondigd dat de hond zout water zal drinken. 'En dan krijgt ie spuitpoep', voegt hij eraan toe. Ik heb het woord nog nooit gehoord, maar ik kan wel raden wat het betekent. Lijkt me meer dan duidelijk. Wil ik zoiets weten? Nou nee, niet echt. 
De hond loopt los, dat mag op dat stuk strand. Op een bepaald moment springt hij tegen een paar kleine kinderen op. Een boxer is van een flink formaat, dus die kinderen vinden dat griezelig. Wim doet niks. Als we verder lopen, komen de ouders van de kinderen ons achterna, een jong Duits paar, en delen mee dat de hond één van de kinderen heeft gebeten. Dat kan niet, de hond van Wim niet. Onmogelijk. Het echtpaar laat het zien, een piepklein schaafplekje op de hand van één van de kinderen. Waarom vertel ik dit? Op zich is het niet belangrijk, maar straks komt de dubbele moraal van Wim om de hoek kijken. Het echtpaar adviseert Wim de hond aan te lijnen. Dat doet hij, mopperend en met duidelijke tegenzin, want 'volslagen onzin'. Zijn hond doet zoiets niet.
Achteraf denk ik dat de hond met zijn nagels, die lang en hard zijn, langs de hand van het kind heeft geschaafd. Dodo bijt niet, zoveel kan ik ook wel zien.

Wat Wim al voorspeld heeft, gebeurt. Wim wijst me er op. Kijk, ze drinkt zout water. Het blijkbaar logische gevolg daarvan blijft ook nu niet onvermeld, het gebeurt even later dan ook werkelijk. Ik mag er op deze heuglijke dag vijfmaal getuige van zijn. Wat een vreugde, is het iets voor de eerstkomende koninginnedag? Misschien heeft Beatrix het nog nooit gezien? Weer eens iets anders dan die saaie kinderspelen en matten vlechten.
De eerste keer dat de hond in mijn blikveld de rug kromt, is het ontlasting, de keren daarna een brede straal bruin water. En iedere keer stoot Wim mij aan en zegt: 'Kijk, spuitpoep'. Ik hoef dat niet te weten en al zeker niet te zien, maar ik word er met nadruk op gewezen. Dit is toch niet te geloven? Als we over het fietspad boven op de duinen aan de terugweg bezig zijn, kotst de hond als toegift de longen uit haar lijf. Komt ook door het zoute water, deelt Wim mee. Fijn. Ik had het niet willen missen.

Tijdens de strandwandeling praten we met elkaar over van alles en nog wat. Wim is, niet echt verrassend, het meest aan het woord maar hij luistert als ik iets vertel. Dat heb ik al een aantal malen anders meegemaakt. Wim luistert dus, maar.... Hij onderbreekt steeds mijn verhaal met allerlei stelligheden, hij weet hoe het zo is gekomen, wat ik had moeten doen of zeggen, hoe ik het had moeten oplossen, en dat is niet prettig. Wim weet alles erg zeker en spreekt dat ook zo uit. Hij onderbreekt me ook steeds om een verhaal over de hond te vertellen. Alles is aanleiding voor een verhaal over de hond. Jeesses, als er nou iets oninteressant is..... Regel een date met Marianne Thieme! Ik ben vies van die hond, ik heb het feestelijke gebeuren als gevolg van het drinken van zout water mogen aanschouwen, vijf keer notabene. Wim is vol van zijn hond, zo'n geweldige hond, zo vind je er geen tweede. Volgens mij heeft Wim zijn ware liefde al gevonden ")).

Tijdens deze wandeling en zelfs gedurende de hele dag, van half twaalf 's morgens tot half twaalf 's avonds, heeft Wim mij zowaar één vraag gesteld. Tussen de verhalen over de hond door, het kon net. De vraag luidde: 'Wat doe jij zo de hele dag om aan de kost te komen?' Dat was het.

Dan de dubbele moraal: op het fietspad loopt Dodo aan de lijn. We worden ingehaald door een fietsende mevrouw met een loslopende hond. Deze hond bespringt grommend de hond van Wim. Wat denk je? Wim roept de mevrouw na dat ze haar hond moet aanlijnen, dat het niet kan, een loslopende hond. Hûh???
Toevallig stond er in week 18-2010 een artikel in de krant over die dubbele moraal. Men wijt het in dit artikel aan macht. Nu is macht doorgaans synoniem aan geld. Wel eens iemand met macht gezien die geen geld had? Behalve dan die met een pitbull aan de lijn? ")). In het artikel staat dat mensen met macht (geld dus) van mening zijn dat mensen de regels en wetten moeten naleven. Andere mensen. Zij niet, althans niet helemaal. Zij mogen die regels en wetten oprekken en ze naar believen wel of niet toepassen. Vinden ze zelf. Grappig dat iets wat ik in Manboel een paar keer heb genoemd in breder verband wordt vastgesteld.

Omdat we rond het middaguur al op pad waren, hebben we een hele dag te besteden en het is nog lang geen tijd voor een restaurant. 'Wat gaan we doen', vraagt Wim. Ik stel voor, als hij het niet vervelend vindt, te gaan lunchen bij een tuincentrum in Koudekerke. Daar heb ik een paar jaar geleden twee mooie versiersels gekocht voor op de terrastafel en ze zijn er met de laatste storm af gewaaid. Hij vindt mijn voorstel prima.
In het restaurant van het tuincentrum staat een piano. Wim staat tijdens de lunch opeens op en zegt 'ik ga iets voor je spelen'. Of de woorden 'voor je' in deze zin terecht waren, betwijfel ik. Mij lijkt het tamelijk overdreven, want waar de piano staat ben ik totaal uit het zicht. 

Het gaat er bij een afspraak om dat je elkaar beter leert kennen. Wim laat nu tijdelijk zijn gesprekspartner los en concentreert zich op iets anders. Ik zit in m'n uppie te lunchen en hij zit uit het zicht te pingelen. Wim houdt van muziek, kan zonder niet leven, heeft hij mij laten weten. Hij speelt eerst een kort klassiek stuk, dan iets vrolijkers. Een aantal restaurantbezoekers laat waardering blijken voor de aangename opleuking van de lunch. Doet deze man dat nu echt voor mij of omdat hij in the picture wil staan? Ik opteer voor het laatste. We konden zelfs geen oogcontact houden tijdens zijn muzikale eruptie.
Tijdens de lunch belt Wim het restaurant opnieuw, er is geen plaats voor ons. Ik geef aan een ander leuk restaurant te weten.
Als hij zijn bordje leeg heeft, kondigt hij opnieuw aan iets voor mij te gaan spelen, The Entertainer ditmaal. Mijn bord is nog niet leeg, we zitten dus wederom in dezelfde situatie.
Daarna rijden we, nog steeds tijd genoeg, naar de boulevard van Vlissingen, prachtige boulevard, gezellige terrassen. Het is heerlijk weer, we koesteren ons in de zon op een terrasje.
Dan volgt de terugreis, in mijn woonplaats en op weg er naar toe regent het nog steeds, donkere wolken, plassen op de weg. Hoe is het mogelijk, we hebben de hele middag in de zon gelopen.
Ik wijs Wim het restaurant. Ik laat mijn shawl in de auto liggen. onthoud_dit, hat krijgt een staartje. Komt nog.

Ook in het restaurant is de hond steeds het onderwerp van gesprek. De verhalen gaan over de hond, de blikken gaan richting hond, temeer omdat mensen in het restaurant op de aanwezigheid van de hond reageren. Wim straalt van trots.
Wim heeft behalve een huis in Domburg ook een huis in het buitenland, twee zelfs, en hij wil daar binnen afzienbare tijd gaan wonen. Hij heeft een medische aandoening, slikt 25 pillen per dag, en hij heeft daar in het buitenland het minst last van. Wim vraagt mij hoe ik erover denk daar met hem te gaan wonen. Het ligt natuurlijk aan mij, ik moet beslist op cursus, maar dit gaat me iets te snel, ik kan daar echt geen antwoord op geven, lijkt mij iets om lang over na te denken.

Na de maaltijd gaan we richting mijn huis en Wim gaat mee koffie drinken. We zitten wat op de bank, praten wat en Wim koerst richting seks. Let wel, er is gedurende de hele dag geen sprake geweest van ook maar enig lief of complimenteus woord mijn kant uit, welgeteld één vraag, niks positiefs, en dan denkt zo'n man toch dat er geneukt kan worden. Hij schuift naar me toe, slaat zijn arm om me heen en begint te zoenen. Ken je die mannen die bij het zoenen hun mond wagenwijd opensperren zodat je serieus denkt dat je er geheel in zult verdwijnen? Wim dus. Het tegendeel van lekker zoenen. Bah. Fout! De subtiele aanraking van elkaars lippen als aftastend begin, die geven je het gevoel dat er omzichtig en respectvol met je wordt omgegaan. Enige tederheid is welkom. Ik vind het bijna zielig als mannen niet op een goede manier kunnen zoenen. Nu wil ik eigenlijk sowieso niet zoenen met Wim want ik heb het al bekeken, zal ik maar zeggen. Maar ach...
Wims hand streelt over mijn borsten en gaat richting daar waar het om gaat. Ik, koortsachtig nadenkend tijdens het zoenen, heb besloten dat er geen sprake zal zijn van bed. Waarom ik daarover moet nadenken? Wel, er zijn voor- en tegenargumenten. Tegen: Wim, die hond, die op dit moment op mijn voeten ligt, geen enkel warm gevoel gedurende de gehele dag, geen snippertje zelfs, niets liefs. Voor: stel je voor dat het mijn laatste kans is en die heb ik dan niet benut. De conclusie is 'nee'.
Ik deel het Wim mee. Hij heeft ook argumenten, allemaal voor uiteraard. Zijn argumenten zijn 'wie doe je er kwaad mee' en 'als twee mensen er van kunnen genieten'. Tja. Dat zijn geen argumenten waardoor ik van nee naar ja switch. Wim houdt nog een poosje vol maar ik blijf standvastig. Kom op zeg, de man heeft van de hele dag niets liefs gezegd, niet 'fijn dat ik er ben', niet 'leuk kennis te maken', niet 'wat hebben we het gezellig samen', laat staan iets waaruit blijkt dat hij míj leuk vindt. Ik heb het heel sterke gevoel dat hij seks wil maar dat ik daar geen rol in speel. Het gaat niet om seks met mij omdat hij mij lief, leuk, aardig vindt. Dit gaat over seks punt. De dag was best leuk, we hebben gekletst, lekker gewandeld, leuk geluncht en gegeten, maar daar volgt niet automatisch seks op. Dat zeg ik hem, ik wil niet vanzelfsprekend zijn.
Ik kan moeilijk zeggen dat ik het gevoel heb dat hij seks wil omdat de gelegenheid er is. Dat zou ie natuurlijk ontkend hebben. Wim wil seks, maar omdat hij alleen zégt dat hij lief en warm is en ik dat niet voel, blijf ik bij mijn nee.

Ik vind mezelf op zo'n moment een onvoorstelbare tuthola, wat is seks tegenwoordig nog dan een gebruiksartikel? Maar het is een gevoelsmatig iets. Seks is geen automatisch gevolg. Voor mij niet. Dagje uit, eten, en dan volgt het vanzelf. Dat vind ik te makkelijk. Er was met Wim ook geen voorafgaand traject, waardoor er al naar toe gewerkt is door een warm contact. Ik word in dit geval niet gekozen om wie ik ben maar omdat ik toevallig aanwezig ben.
De volgende dag heb ik er voor de volle honderd procent geen spijt van nee gezegd te hebben. Het was de juiste beslissing. Trouwens, dit was de knulligste verleidingspoging ooit.

En natuurlijk moet ik het hele huis stofzuigen, overal hondenhaar, en het rondgespatte kwijl afvegen. Leuk, zo'n hond. 
Ik zou, als ik een hond had, een boxer nota bene, waarvan bekend is dat die doorgaans kwijl in hun mondhoeken hebben hangen, dat ze zich regelmatig uitschudden, stinken enz., NOOIT voorstellen die mee te nemen bij een eerste kennismaking. Natuurlijk is zo'n beest belangrijk voor het baasje, maar als het baasje wat meer wil dan een leven met zijn hond moet hij zich toch realiseren dat hij zijn geliefde hondje wellicht weleens thuis moet laten.

Ik voel me ook onzeker en een beetje schuldig omdat ik het idee krijg dat er aan deze man eigenlijk niet veel mankeert en als ik het dan toch niet zie zitten, moet dat wel aan mij liggen. Bij alle anderen tot nu toe, had ik te maken met bedriegers of idioten. Nu kan ik dat niet beweren.
Een mailtje van mijn vriendin helpt. Zij schrijft: Nou lieffie, als iemand geen bedrieger of idioot is wil dat nog steeds niet zeggen dat hij dan maar een geschikte partner voor je is. Je begrijpt toch ook wel dat je wat hogere eisen mag stellen dan alleen maar: 'hij is geen bedrieger, hij is geen idioot'. Dat zou hetzelfde zijn als denken dat iemand okee is omdat hij nu eenmaal geen moordenaar of geen verkrachter is. Wat je mist bij zo'n ontmoeting, dat behelst tegelijkertijd dat waar je werkelijk naar op zoek bent, en daar moet je trouw aan blijven. Want dat is waar jij van weet dat het gevoelsmatig bij je past, en niemand anders kan dat beter weten dan jij.
Vertrouw op die instincten, hoe moeilijk je dat ook soms vindt. Je bent okee, je bent niet iemand die te hard oordeelt, je hebt gezond verstand. Vertrouw daarop.

Kijk, dat helpt, zulke mailtjes.
De volgende dag stuurt Wim een berichtje:

hoi ff een berichtje van mij.
ik vond het erg gezellig gisteren, heb genoten, ook van het weer.
ga nu met mijn zoon ontbijtje doen en daarna...............rommelen.
lieve groet en dank Wim

Ik schrijf terug:

Hi Wim,
Ik heb een leuke dag gehad. Ik had het naar mijn zin, ook het weer werkte mee.
Hier valt vandaag niets te rommelen, ik ga lekker lui zijn.
Liefs, Anja.

En dan blijft het van beide kanten stil. Zo gaat dat meestal als beide kanten een voortzetting van de kennismaking niet wenselijk vinden. Op 8 april stuurt Wim een mailtje met de mededeling dat hij die dag hard heeft gewerkt. Hij eindigt met 'liefs en een dikke kus'. Ik stuur een even nietszeggend mailtje terug, we vermijden allebei het onderwerp. En dan is het weer stil. Een paar dagen later, ik ben jarig, mailt Wim om mij te feliciteren. Dat is aardig van hem. Op 14 april besluit ik dat we het beter kunnen uitspreken en schrijf:

Hi Wim,
Gezien het feit dat je in je laatste mail op geen enkele vraag mijnerzijds antwoordt, deze overpeinzing:
Wat gaan we doen. Is er een conclusie van 'dit is het niet' en houdt het op of zullen we elkaar nog een keer gaan zien? Hoe denk jij erover?
groetjes, Anja.

Ja, zo ben ik. Ik laat het aan de man over. Zo geef ik ze het idee dat zij het besluit genomen hebben. ")) Een dag later mailt Wim:

Hoi, sorry dat ik niet jouw vragen beantwoord heb. Het spijt me.
Vwb ons: ik meen dat het verstandig is om ons contact te beeindigen. Op een of andere manier ben ik er niet voldoende mee bezig. 
Het ga je goed. Wim

Dat is perfect uitgedrukt: 'Ik ben er niet voldoende mee bezig'. Ik dacht al een paar dagen aan heel de man niet meer. Hij heeft dat blijkbaar ook. And that's the end off.....

Mannen met honden, die ik doorgaans niet eens meer ga benaderen, net zo min als mannen met katten, vogels of paarden, behoren nu zeer definitief niet meer tot de mogelijkheden. Weer wat geleerd.

Je hebt nog een verhaaltje tegoed over mijn shawl die ik in de auto liet liggen.
De dag na de strandwandeling ruik ik een luchtje in het kamertje waar de wasmachine staat. Een penetrante lucht, niet echt vies, geen dood beest of zo, maar wel walgelijk. Wat ruik ik?? Ik zie en vind niks. Maar de geur blijft. Iedere keer als ik in de buurt van de berging kom, ruik ik het opnieuw. Ik snuffel bij de jassen, de kast, de wasmand. Geen idee. Maar het blijft ruiken. Als ik richting toilet ga, ruik ik de onbekende geur al in de gang. Ik kan niet uitstaan dat ik het niet kan vinden. Ik steek mijn neus dieper in de kast, maar daar staat alleen een voorraad blikken, limonade, drank en toiletpapier. Niks. Maar het moet toch ergens vandaan komen!! Ik steek mijn neus in de bak met waspoeder. Niks. In de bak met oude kranten. Niks. In de zak met plastic afval. Niks. Ik doe de wasmachine open, de droger. Onzin allemaal uiteraard, maar wat stinkt er dan zo? Uiteindelijk geef ik me over. Dan maar niet. Het is echt niet te vinden.
De volgende dag, tweede paasdag, hetzelfde verhaal. Onuitstaanbaar dat het ergens stinkt en dat je niet kunt vinden wat. Ik besluit me er niet meer druk om te maken, het zal ooit wel over gaan.

De volgende dag, voor ik naar mijn werk ga, moet mijn auto naar de garage. De kapstok is in de berging. Ik trek mijn jas aan, mijn blauwe shawl, en denk 'gatverdegatver, nu ruiken mijn kleren er ook al naar'.
Eenmaal in de auto merk ik wat er zo stinkt. Mijn shawl. Blèèè, wat een lucht. Maar hoe kan dat? En dan valt het kwartje. Ik heb tijdens ons bezoek aan het restaurant mijn shawl in de auto laten liggen en Wim heeft daar twee luchtverfrissers op rij staan. Voor die hond, anders stinkt zijn auto naar hond. Precies op die luchtverfrissers heeft mijn shawl gelegen en zich volgezogen met de walgelijke lucht van dergelijke dingen. Ik zie een grote vlek op mijn shawl waar het spul zit. Raadsel opgelost.
Bij de garage word ik opgehaald door een collega. Ik stap in, doe mijn verhaal, althans het deel van de shawl, en hij zegt: 'Ik rook het al toen je instapte'. Dat klopt, ook mijn kantoor heeft de hele dag gemeurd.