Onderstaand een voorbeeld van het verloop van een contact dat aanvankelijk niet onaardig lijkt maar uiteindelijk toch de weg op gaat van alle andere contacten. Gewoon niks. Wat is dat toch?
Ik zie op RP het profiel van een leuke man, nickname Savoir Vivre:
Man, gescheiden, 55 jaar, twee uit huis wonende dochters. Woonachtig in het zuidwesten van Nederland, een ondernemend persoon die optimistisch naar de toekomst kijkt, blij kan zijn door oprechtheid, eenvoud, kleine dingen, diepgang in relaties, maar ook geniet van het mooie, luxe en verwennerij.
Als het moet kan ik het bekende pantser van zelfverzekerdheid in de strijd gooien om te maskeren dat ik een enorm gevoelsmens ben. Heb daarnaast, door werk- en levenservaring een groot inlevingsgevoel en veel mensenkennis. Voel me vaak heerlijk in het alleen zijn en beslissen maar kan soms ook zo enorm een fijne partner missen.
De vrouw die ik graag naast me zie is markant van uiterlijk, markant van innerlijk. Een zelfbewuste persoonlijkheid, met uitstraling, die weet wat zij wil, haar eigen leven durft te leven en gewoon gek is op lachen, gek op plezier naast verbale sterkte. Geestelijk een sterke persoonlijkheid die open staat voor diepgang, goede gesprekken, emoties, waardigheid, eerlijkheid en openheid. Een vrouw met eigen interesses, die zij graag wil behouden en niet zomaar aan de kant schuift. Die weet wat vrijheid geven is en durft het geven en nemen in zijn totaliteit toe te passen. Kortom, een klasse-vrouw!
Ik verwacht of beter hoop op een warme relatie, niet alleen psychisch maar ook fysiek, met grote interesse in elkaars leven, doen en laten en met veel intimiteit. Maar ook ruimte, ieder ook wel degelijk een eigen leven. Liefdevol met elkaar omgaan vanuit een spontane, warme, kritische, begrip- en respectvolle relatie naar elkaar.
Ik begrijp dat hier eigenlijk een foto had moeten staan. Ik kies er echter voor dat hier niet te doen. Vanzelfsprekend stuur ik je er één persoonlijk toe.
Tue, 5 May 2009
Goedemorgen Anja,
In de eerste plaats reuze bedankt voor je leuke en vooral charmante reactie op mijn oproep. Heb direct jouw oproep en profiel gelezen en ik moet zeggen: ik kon (en kan) mij daar vrijwel volledig in vinden, wat een klasse!
Met jouw goedvinden wil ik je op deze manier het één en ander over mij te vertellen.
Ik ben een gemoedelijke rustige man, weliswaar 55 jaar, maar sportief, jong van geest en gelukkig gezond. Een boogschutter,1.80 m,80 kg,slank, donkerblond haar,bruine ogen,niet-roker,niet-drinker, en kleed mij in kostuums, zowel klassiek als modern. In de vrije tijd wat nonchalanter, modern, maar wel verzorgd, wat ik belangrijk vind. Ben een gevoelsmens, één die goed kan luisteren, met humor en stijl, maar ook één, die af en toe eens lekker gek doet. Gescheiden en alleen wonend, dat wil zeggen: twee studerende dochters zijn het huis uit. Men vindt mij een "echte vent" wat dat dan ook zijn moge, maar jij als vrouw zal wel weten wat men daar mee bedoelt, toch? Ook vindt men , dat ik, zoals dat heet, sterk in mijn schoenen sta, wat ik dan maar voor kennisgeving aanneem; het is in ieder geval leuk om te horen.
Ik ben een buitenmens, maar houd ook van huiselijke gezelligheid. Ik houd van lekker eten, het liefst uitgebreid, waarbij de sfeer, de ambiance en vooral natuurlijk het gezelschap veel aan de gezelligheid bijdraagt. Dit hoeft natuurlijk niet altijd, zomaar ergens een frietje onderweg kan vaak ook, zolang je maar plezier hebt en je prettig voelt met en bij diegene, met wie je samen bent.
Ik ben werkzaam als........... . Een baan met grote verantwoordelijkheid zowel extern richting cliënten als intern richting relatiebeheerders en directeuren. Ik weet dat dit misschien wat arrogant klinkt, maar het is niet zo bedoeld. Het zijn gewoon de feiten waarmee je iedere dag moet omgaan, en waarom zou je dat dan (in beperkte kring) niet mogen zeggen?
Door mijn werk, o.a. in het buitenland, ( ik spreek Frans, Duits, Engels en Spaans) heb ik een brede werk-en levenservaring opgedaan, die mij ook heeft geleerd te relativeren en te genieten van afwisselingen en spontane ingevingen.
Het is voor mij belangrijk, dat ik in een relatie mijzelf kan zijn, het zakelijk masker kan afdoen en veel aandacht kan geven aan de vrouw, die ik graag zie op basis van integriteit, gelijkwaardigheid en respect. Het klinkt misschien als een cliché, maar er gewoon zijn voor elkaar vind ik belangrijk.
Ik wens mijzelf een vrouw toe, die liefdevol is, warm en teder, charmant, hartelijk, romantisch en waarom niet gewoon een beetje ijdel? Een vrouw, die stijlvol van de goede dingen van het leven kan en wil genieten, en zodoende de aandacht krijgt die zij verdient. Een vrouw ook, die mij wil en kan corrigeren, daar waar nodig.
In praktische zin ben ik vaak overal welkom, maar meestal zakelijk en alleen. Dit is niet zielig, integendeel zelfs, maar er ontbreekt een vrouw met wie ik dingen kan delen en met wie ik kan leven, waarbij geestelijke, emotionele en fysieke intimiteit een belangrijke plaats inneemt.
Ik hoop met dit verhaal een beetje een beeld van mijzelf gegeven te hebben, hoewel ik mij realiseer, dat het vaak niet mogelijk is om tegen een nog onbekende schriftelijk zomaar alles van jezelf te vertellen. Wellicht in de toekomst meer. Vanzelfsprekend stuur ik je een foto als bijlage.
Ik hoop op een positieve reactie, en wie weet gaan wij binnenkort genieten van een zalige zwoele zomeravond, met een drankje, 50-tiger / 60-tiger jaren muziek en van elkaar..............????????????
Ik wens je in ieder geval een fijne dag en kijk uit naar je antwoord
Groetjes Ad
dinsdag 5 mei 2009
Goedemiddag Ad,
Zo, jij heb je best gedaan. Bedankt voor je reactie. Leuk om te lezen. Interessante man.
Voor ik ook zo'n epistel ga dichten, hetgeen ik overigens met plezier zal doen, moet ik eerst iets bekennen. Ik ben 60. Op de site staat 59 en dat is niet waar. En hoewel ik doorgaans goed ben in het analyseren van het waarom en hoe, kan ik niet verklaren waarom ik dat gedaan heb. Ik vind zestig namelijk fantastisch. Heb heel het voorgaande jaar tegen iedereen die naar mijn leeftijd vroeg, gezegd: ik ben zestig, terwijl dat nog niet zo was. Ik heb het luid en duidelijk laten weten aan iedereen die het maar wilde horen toen het zover was en ik ga op een relatiesite staan en denk: zestig? laat ik maar schrijven dat ik in oktober jarig ben, dan ben ik nog even 59.
Mocht het je niets uitmaken, zal ik je met plezier terugschrijven met meer gegevens.
Ik hoor het wel.
groetjes, Anja.
Wed, 6 May 2009
Dag Anja,
Ik ben 60. Op de site staat 59
Zou ik zo mijn best gedaan hebben als het wat had uitgemaakt?
ik zal je zoals gezegd met plezier terugschrijven met meer gegevens
Ben je al begonnen?
Ik hoor het wel
groetjes Ad
woensdag 6 mei 2009
Hoi Ad,
Tja, ik ben dus zestig. Maar…. jeugdig, lief, intelligent en verder alle superlatieven die je maar kunt bedenken ")). Ondanks mijn onwaarheid over mijn leeftijd, ben ik allergisch voor leugens.
Ik ben lang geleden gescheiden en was vast van plan me niet meer te verlieven. En dan gebeurt er iets in je leven dat zorgt voor een omwenteling in die gedachte. Zodoende sta ik dus op deze site.
Ik woon in Zeeland en werk 3,5 dag per week. En… ik ben bezig aan de laatste dagen van een korte vakantie. Heerlijk twee weken vrij.
Gezien het feit dat ik mijn dochters grotendeels alleen heb opgevoed, is er van een noemenswaardige carrière geen sprake geweest. Ik heb mijn dochters altijd prioriteit gegeven, wat inhoudt dat ik onder mijn niveau heb gewerkt (dat was althans de mening van mijn leidinggevende). Als je thuis voor honderd procent wilt functioneren als opvoeder en je wilt dat goed, goed en goed doen, is er geen andere mogelijkheid.
Ik vind dan ook dat ik tropenjaren heb gemaakt: een fulltime baan, een gezin draaiende houden en een eigen huis waar ik alles zelf deed, zowel de klussen als de tuin en de schoonmaak. Een pré-vutje zou ik dan ook wel verdiend achten maar van mijn salaris kan ik niet van 70% leven. Met de nadruk op ik, een ander zou dat misschien wel kunnen.
Jij schrijft een pantser van zelfverzekerdheid te hebben, ik kom, helaas mag ik wel zeggen, zo over. De zelfbewuste indruk die ik op mensen maak, zorgt ervoor dat mensen raar opkijken dat ik ook kwetsbaar en klein kan zijn.
Verder heb ik het idee dat ik aan je functie-eisen voldoe ")) als ik het volgende lees:
De vrouw die ik graag naast me zie is markant van uiterlijk, markant van innerlijk. Een zelfbewuste persoonlijkheid, met uitstraling, die weet wat zij wil, haar eigen leven durft te leven en gewoon gek is op lachen, gek op plezier naast verbale sterkte. Geestelijk een sterke persoonlijkheid die open staat voor diepgang, goede gesprekken, emoties, waardigheid, eerlijkheid en openheid. Een vrouw met eigen interesses, die zij graag wil behouden en niet zomaar aan de kant schuift. Die weet wat vrijheid geven is en durft het geven en nemen in zijn totaliteit toe te passen. Kortom, een klasse-vrouw!
Net als jij heb ik twee dochters, ze zijn deze week 29 en 32 jaar geworden. Sinds mijn jongste dochter bijna 9 jaar geleden naar Utrecht verhuisde om te studeren, woon ik alleen.
Ik voeg een paar fotootjes bij. De foto met roze shawl is al een paar jaar oud, op de andere sta ik geïnteresseerd naar de gids te luisteren tijdens een rondwandeling door een Belgische stad, vorige zomer.
Mijn ervaringen op een relatiesite zijn helaas tot nu toe niet plezierig. Ik heb twee wat langer durende contacten gehad, allebei ongeveer twee maanden. De eerste persoon was getrouwd en vertelde mij al tien jaar gescheiden te zijn en de tweede had een vriendin waarover hij me het belangrijkste verzweeg.
Ik wil je dus vragen het contact met mij niet voort te zetten als je een relatie hebt.
Oké, dat was het wel voor nu.
groetjes, Anja.
vrijdag 8 mei 2009
Hallo Ad,
En, wat is nu de reden dat ik niets meer hoor? Of je dacht bij het zien van mijn foto's 'dit is absoluut niet mijn type' of je zit inderdaad in een relatie. In beide gevallen kun je dat gewoon zeggen. Maar helemaal niets laten horen..... dat kan nou net niet.
groetjes, Anja.
Dat was Savoir Vivre. Ik had liever gehad dat ie savoir écrire was.
Ad is uiteraard maar een voorbeeld van hoe een in eerste instantie aangenaam verlopend contact toch een zeperd wordt. Ik snap er niks van.