Ik krijg contact met François. François komt uit Breda en is 54 jaar. Hij heeft een heel leuke foto bij zijn profiel staan, klein brilletje, leuke lach. Hij geeft aan een intelligente, hartelijke man te zijn met een behoorlijke dosis humor (jeetje, hij ook al??). Hij vindt het boeiend om te horen hoe anderen in het leven staan. Hij probeert mensen te helpen door te luisteren 
en er voor ze te zijn.
Dit moet hem zijn, dit is Mister Right. Ik zit ongemerkt 'True love' te neuriën. Eindelijk. Eureka!!
Tot mijn verbazing heb ik de eerste mailtjes niet meer. Wel het volgende, dat een antwoord is op een mail van François:
Hallo François,
O, o, wat zijn we het eens. Ja, die humor wil wat. Ik sta echt stomverbaasd dat zo goed als alle mannen op relatiesites aangeven dat ze humor erg belangrijk vinden en vooral ook dat ze het bezitten. Helaas beperkt de humor van veel mensen zich tot iedere dag dezelfde oneliners of het napraten van wat men op tv gehoord heeft. Eigen humor, adrem zijn, dat hebben maar weinig mensen.
Mijn observatie van relaties heeft geleid tot de conclusie dat mensen die met elkaar kunnen lachen de betere relaties hebben. Mijns inziens is het één van de belangrijkste ingrediënten voor het op smaak brengen van het huwelijk.
François schreef: Wat betreft jouw stoel. Ik moet je bekennen dat ik nooit gehoord van een stoel met verlatingsangst.
Dat zit 'em geheel en al in de opvoeding. Een sluw opvoeder stopt wat demagogische trekjes in de vorming en is manipulatief. Ik heb mijn stoel gaandeweg zo geïndoctrineerd dat hij denkt dat hij mij niet kan missen. Hij kwispelt dan ook zodra ik de kamerdeur open. Dan negeer ik hem quasi nog wat, waardoor hij erg onrustig wordt en als ik me dan eenmaal in zijn armen vlei, voelt hij als een warme deken om mij heen. Dan denkt een mens toch niet meer aan wandelen! Regen en wind, ik woon in Zeeland weet je.
Binnenkort moet ik helemaal opnieuw beginnen want de stoel heeft dringend nieuwe bekleding nodig en ik ben er niet achter waar de ziel van zo'n stoel zit, in het binnenwerk of in datgene wat hem mooi maakt: de bekleding.
Je begrijpt dat ik voor al deze technieken niet terecht kan bij Irene. Zij is meer van het zwevende soort, ik echter ben zeer realistisch. Hoewel…. ik praat wel tegen mijn auto. De dame is op leeftijd en ik prijs haar iedere dag dat ze me weer zo goed van dienst is.
Hoe zal dat gaan zaterdag? We hebben elkaar nog nooit gezien, jij zelfs geen foto van mij. Hoe herkennen we elkaar? Misschien kun je, net als onze koninklijke charmeur, een anjer in je knoopsgat steken? Of een krant onder je arm? Of met een roos tussen je tanden en roaring like a tiger (oké, dat laatste is optioneel) op het perron gaan staan? Dan zal ik mijn kousenband even laten zien bij het uitstappen. Even maar hoor, ik wil geen opstootje ")).
O, o, nu ik zo'n grote mond heb over mijn durf, zal het wel zo gaan dat ik bij het uitstappen over een richeltje struikel en languit op het perron terecht kom. En zo komt hoogmoed voor de val of ten val, dat klopt beter. Ik verwacht wel liefdevol te worden opgeraapt en schoongepoetst en een kusje op m'n zere knie.
Praktische gegevens: de trein komt om 14.46 aan op perron 4b. Ik ben een slanke mevrouw met kort blond haar en een brilletje. Zwart jasje aan met een lichtblauwe shawl. En als jij lijkt op je foto, moet het lukken, denk je niet?
Fijne dag en tot morgen, Anja.
vrijdag 21 november 2008
Hallo Anja
Ik wacht op je bij de hoofdingang, waar je de treinkaartjes kunt kopen.
Ik zal er voor 14:46 zijn.
Het zal vast heel gezellig worden. We zullen elkaar vast veel te vertellen hebben.
Maak je niet druk over je hoogmoed. Het komt allemaal goed.
groeten van François
Omdat het allemaal zo snel is gegaan, kijk ik zaterdagmorgen op het profiel van François voor weetjes als 'hoe lang is ie ook al weer, hoe oud, wat voor opleiding, hobby's enz.' En dan…. Dit kan niet waar zijn. Het profiel van François bevat geen gegevens meer. Weg, alles weg. Wat is dit nu weer voor bedrieger? Zonder meer informatie stap ik niet in de trein.
Ik stuur hem een mailtje:
zaterdag 22 november 2008 11:35
Hoi François,
Ik keek nog even op je profiel en tot mijn verbazing ben je verdwenen. Althans, je gegevens zijn weg en wat er nog staat is gewijzigd. Dat maakt het voor mij dubieus om naar Roosendaal te vertrekken.
Als ik op dit mailtje geen antwoord krijg, bel ik je over een uurtje.
groetjes, Anja.
Sms Anja 22 november 12.28 uur
Hoi François, wil je mij even bellen o.i.d. Gezien je verdwijntruc op de site graag contact. Groetjes, Anja.
Ik krijg geen respons, reden genoeg om niet naar Roosendaal te vertrekken. Jammer, maar ik vind wat er nu gebeurt heel bizar. Ik ga niet naar een afspraak met iemand die in het niets verdwenen is, niet reageert op mail, telefoon of sms. Ik zit er wel mee, dacht dat ik nu ongeveer alles had meegemaakt. Pas om half vier ontvang ik een teken van leven van François, hij stuurt een mailtje.
zaterdag 22 november 2008 15:26
Hoi Anja,
1. Ik stond zojuist te wachten zoals afgesproken in Rsd. Jij was er niet.
2. Ik heb mijn profiel gewist omdat ik als ik een concrete date heb geen nadere contacten meer wil.
3. Omdat er misbruik van mijn mobiele nummer is gemaakt, kan ik sinds vrijdag alleen gesprekken ontvangen en geen gesprekken of sms-berichten versturen.
4. Ik was al om 11:00 weg via Etten Leur.
Jammer dat ik jou wel helemaal vertrouwde en jij mij niet
Groeten van François
zaterdag 22 november 2008 16:01
Hoi François,
Ten eerste: ik had alle vertrouwen in de afspraak die jij en ik hadden gemaakt. Ik zag alleen maar positieve dingen: leuke foto, een profiel waar ik warm van werd. Alle woorden helemaal zoals ik dat graag lezen wil, alsof het op mijn persoon was geschreven.
Ik had vanmorgen alles gepland om jou te ontmoeten. Lekker in bad gelegen, zodat ik fris en fruitig op het station zou staan. Kleding gereed gelegd, nageltjes gelakt enz.
Toen keek ik op je profiel en zag dat je gegevens verdwenen zijn. Dat verbaasde mij, zoals geschreven, maar dan rinkelen er ook alarmbellen. De reden daarvoor is dat ik in de korte tijd die ik op de site zit twee nare ervaringen heb gehad. En nu ben jij mijn derde contact en vanmorgen ben je opeens foetsie. Vervolgens heb ik al het mogelijke gedaan om je te pakken te krijgen. Ik heb je gemaild, gebeld en gesmst en kreeg nergens antwoord op.
Wat zou jij, als je in mijn schoenen had gestaan, gedaan hebben??
En ik had er vanmorgen nog zo'n goed gevoel bij. Blijft één vraag: je schrijft dat je wel telefoon kunt ontvangen, heb je mijn telefoontje (11.52 uur) dan niet ontvangen, evenals mijn smsje (12.28 uur)??
Ik zou je sowieso geschreven hebben want ik ben hier niet blij mee. Ik hoop dat je begrijpt wat er in mij omging en dat ik niet voor jan doedel naar Roosendaal wilde gaan. Ik heb een redelijk grote trots en die is behoorlijk geknakt door de belevenissen van de laatste maanden.
Het spijt me dat het zo is gegaan en ik bied je mijn welgemeende excuses aan.
Jammer, jammer...
Ik kom aan op het station, ik zie er flitsend uit, en daar staat mij ongeveer het tegendeel te wachten, een ontgoocheling, deze man heeft een wel erg flatterende foto geplaatst. Hij lijkt er niet in het minst op. Ik zou hem niet hebben herkend maar ja, ik heb exact verteld wat ik aan heb en dus stapt hij op mij af en sta ik oog in oog met het lulletje van de klas. Een man waar ik nooit naar zou hebben omgekeken. Met deze man is het absoluut onmogelijk ook maar iets gemeenschappelijk te hebben. Een stijve hark, een ouwe zak. Hij is 54 jaar maar wat is die man oud. Maar ja.... je zegt natuurlijk niet meteen 'sorry, dit gaat niks worden' en springt vervolgens gehaast op de net vertrekkende trein terug. Dat kan niet.
We vinden een café op de markt, klein en simpel, waar je ook kunt eten. Dan begint een lange avond, ik mag wel zeggen een heeeel lange avond. De man heeft dezelfde kwaal als heel veel mannen, hij vindt zichzelf ontzettend belangrijk en praat de hele avond maar over één ding: zichzelf. Helemaal vol van zichzelf. Ieder gespreksonderwerp gaat naadloos over in praten over hem. Wat ik dan nog niet weet is dat François de eerste is van een aantal mannen die ik ga ontmoeten die alleen maar over zichzelf kunnen praten. Beste lezer, dat zit nog in het vat. François heeft werkelijk van 18.00 tot 22.45 uur alleen maar over zichzelf gepraat. Ik geloof dat hij één of twee keer een korte vraag mijn richting op heeft gesteld en na het antwoord ging het onmiddellijk weer over het meest interessante gespreksonderwerp dat hij kent: zichzelf.
Hij dacht met name indruk op mij te maken door te vertellen dat hij in de gemeenteraad zitting heeft. Hoe hij daar doet en wat hij daar zegt en welke geweldig leuke grapjes hij daar maakt en hoe hij de andere raadsleden op stang jaagt en de journalisten tegen zich in het harnas en hoe hij alle vragen pareert en alle antwoorden chargeert en blablabla. Ik heb hier duidelijk van doen met een maatschappelijke geweldenaar. Gaap, gaap. Dit is de man die in zijn profiel aangeeft belangstelling te hebben voor hoe anderen in het leven staan
. Dit is de man die luistert. Ja, ik dacht ook dat dat iets anders betekende.Enfin, het eten was niet slecht ")).
Toen hij over zijn raadslidmaatschap vertelde heb ik uiteraard verteld dat ik uit een politiek geëngageerde familie kom. Mijn opa richtte op het eiland waar ik vandaan kom een afdeling van de SDAP (voorloper van de PvdA) op en had zitting in de gemeenteraad, mijn moeder kwam in de gemeenteraad in het jaar dat ik geboren werd, het eerste vrouwelijke raadslid op dat eiland, toen wereldschokkend. Mijn beide ooms van moederskant zaten eveneens in de raad en als klap op de vuurpijl:een tante van mij is in de stad waar François in de raad zit jaren en jaren raadslid geweest. Zij is zelfs bij haar afscheid ereburger van de stad geworden. Dat fenomeen bestond in die plaats nog niet maar men wilde haar perse ereburger maken en die mogelijkheid is speciaal voor haar in het leven geroepen.
Op het moment dat het hier allemaal over gaat, vind ik het zo logisch om dat te vertellen want het haakt in op het onderwerp van gesprek, maar de volgende dag weet ik natuurlijk dat het dom is van mij. Zo'n man wil indruk maken met zijn raadslidmaatschap en dan zit ie daar met een vrouwmens dat dat vele malen overtroeft. Zo'n man voelt zich king of the world en dan ga ik dat minimaliseren door een hele familie in de gemeenteraad te hebben. Een oprichter van een afdeling van een politieke partij, een vrouwelijk raadslid al in 1949, een ereburger en nog wel van dezelfde stad als waar hij nu in de raad zit en duidelijk is dat zoiets uitzonderlijks niet ieder raadslid bij het afscheid te wachten staat.
Ik weet blijkbaar niet dat je mannen moet bespelen, ze moet bewonderen, de hemel in prijzen, vleien, naar de ogen zien, regelmatig 'geweldig, geweldig' moet zeggen, afgewisseld met 'fantastisch' en 'nee, ècht?!' Ik ben gewoon een nuchter mens die een gesprek voert.
François rekent af en op de terugweg naar het station vraag ik hem: 'Wat krijg je van me'. 'Dertig euro', zegt hij. Mocht ik hem nog niet al afgedaan hebben, zou dit antwoord daar zeker voor gezorgd hebben. Een 'oude' feminist zoals ik en dan toch iemand laten zakken op het moment dat hij niet, als een heer, de rekening betaalt. Sorry, maar het is zo. Tijden veranderen. Ik betaal uiteraard keurig en zonder commentaar mijn helft van de kosten maar ik vind het zo klein, een man die zijn hand ophoudt, op straat notabene, en dan leg ik daar dertig euro in.
Enfin, hij schrijft de volgende dag dat hij geen basis ziet om de kennismaking voort te zetten. Wat dacht je dat mijn conclusie was, na zo'n avond?? Blèèèèèèh, wat een droplul. Jammer dat hij mij voor was, da's dan weer een minpuntje maar ik heb lekker uitgeslapen.
Het rare vind ik altijd dat mensen die zo overduidelijk onuitstaanbaar zijn praten over een vriend hier en een vriend daar en met vrienden dit en met vrienden dat. Dan denk ik 'hoe komt zo'n arrogante oelewapper aan vrienden?' Ik snap er niks van.
Dat was het avontuur met François. 45 Euro lichter (ja, de trein rijdt niet voor niks) en veel wijzer.
Ik vind dat snelle contact wel wat hebben, ik krijg vlinders van een lang email- en msn-contact dat steeds verder gaat en intiemer wordt en dan kan een ontmoeting een tegenvaller zijn. Ik vond het wel een goed idee het eens andersom te doen.
Ach, ik snap ook niks van al dat gedate ")).
Die François, heeft zich onmiddellijk uitgeschreven, zei hij, maar hij staat vrijwel meteen op een andere site met dezelfde onware foto.