Een mailwisseling op Hyves wil ik je niet onthouden. Op 19 december krijg ik een mailtje van een meneer die Jan heet. Dat is nieuw en verrassend, een man die via Hyves contact zoekt. Ik bekijk zijn Hyvespagina en hij lijkt een prima man. Jan heeft leuke foto's en woont in Zeeland.
Hij vraagt mij of ik iemand ken die Marleen van Pen heet en op Netlog staat en ja, dat ben ik. Nee, lezer, je hoeft niet te gaan zoeken, mijn Netlogprofiel is verwijderd. Omdat ik dit vreemd vind, hoe weet die man dat?, mail ik hem het volgende:
19 december
Hoi Jan,
Is dit een grapje??
groetjes, Anja
19 december
Hoi Anja,
Nee het is geen grapje, ik word gedold door iemand die meerdere namen en woonplaatsen gebruikt, waaronder volgens haar zeggen [mijn naam] op hyves, maar ook Marleen van Pen op Netlog.
Groet, Jan.
20 december
Hoi Jan,
Ik heet xxxxx en woon in xxxxx. Zo staat het op Hyves, is allemaal waar.
Op Netlog heet ik Marleen van Pen. Zoiets heet een nickname en er geen zin in hebben dat mensen je kunnen opsporen. Op Netlog geef ik aan iemand te willen ontmoeten, dat vind ik vrij precair en doe dat dus niet onder mijn eigen naam.
Op Hyves kun je je eigen identiteit laten zien, want daar wil je alleen maar mensen vinden die je vroeger gekend hebt of die je nu kent. Als ik op Netlog mijn eigen naam zet, kan iedereen achterhalen wie ik ben en waar ik woon, mijn telefoonnummer enz. Dat vind ik niet nodig.
Sorry als je er van in de war bent geraakt. Ik heb je zeker niet gedold, wat dat ook mag betekenen.
groetjes en fijn weekend, Anja.
20 december
Hoi Anja,
Wat een gedoe zeg, zeker omdat er ook nog iemand in Amersvoort is die op hyves dan weer de naam Marleen van Pen gebruikt.
Maar goed het misterie is opgehelderd.
Ik sta overal redelijk open op, in jou ogen misschien wat naiëf,ik heb er geen enkele negative ervaring mee.
Groet, Jan.
20 december
Hoi Jan,
Die negatieve ervaring heb ik helaas wel. Ik heb twee mannen ontmoet die allebei gebonden zijn en ik wist dat niet. Ik kan je zeggen dat dat geen leuke ervaring is. Dus....tot nu toe ben ik ook nogal naïef, volgens mijn vrienden en dochters.
Maar ik wil liever mensen blijven vertrouwen en af en toe op mijn neus gaan want het alternatief, mensen met wantrouwen benaderen, is niet hoe ik leven wil. Ik zie wel wat het brengt.
Fijn weekend, Anja.
21 december
Hoi Anja,
Lullig voor je, dat die mannen van af het begin niet eerlijk en open tegen je geweest zijn.
Ik zal dat wel zijn, ik ben polyamoureus, dat betekend voor mij dat ik onvoorwaardelijk van mijn partners kan houden, ze niet claim en dat er aan hun kant ook ruimte is voor anderen.
Er ontstaat dan een mooie ruimte , om te leven in het nu.
Jij ook een fijn weekend.
Groet, Jan.
23 december
Hoi Jan,
Ja, het was een erg lullige ervaring.
Ik ben niet in de wieg gelegd voor polyamorie. Ik wil graag het exclusieve alleenrecht waar het op seks aankomt. Vrienden en vriendinnen prima, maar tot de slaapkamerdeur.
Het leek mij vroeger het ideaal: leven met meerdere mannen, maar nu ben ik toe aan een beetje rust.
Bovendien lijkt het mij, gezien mijn seksdrive, voor een man onmogelijk er meerdere vrouwen op na te houden.
Fijne feestdagen en groetjes,
Anja.
23 december
Hoi Anja,
Zeg nooit nooit, maar vriendschap is ook mooi.
Ik heb ook een vriendin waar ik nog nooit mee gevreën heb, toen het bijna gebeurde, hebben we er beide vanaf gezien.
We realiseerden ons los van elkaar dat onze dierbare vriendschap daarna ander zou zijn.
Voor ons beide was de vriendschap zoals hij op dat moment was te waardevol.
Je maakt me nieuwschierig naar je sexdrive ;-)
Maar ik hoop ook dat je van je rust op dat terijn geniet, teminste , ik neem aan dat je die rust bewust zoekt.
Mooie dagen,
Liefs, Jan
Verhaaltje:
Mannen tuinen er altijd in. Geef ze de illusie van seks en ze zijn in staat om zonder Batmanpak rond de maan te vliegen. Jaren geleden ging ik ergens iets drinken met een vriend. Wij hadden niets met elkaar en duidelijk was dat dat ook nooit het geval zou zijn, gewoon vrienden. Ik voelde me zo veilig omdat met deze man geen sprake kon zijn van enig voorstel in die richting dat ik, toen het gesprek op seks kwam, mijn gevoelens daarover vertelde. En ja, ik houd van seks.
Tot mijn grote verbazing ging de volgende dag de telefoon. De vriend. Wilde met mij toch weleens wat nader contact en dan konden er misschien leuke dingen gebeuren, het was gisteravond zo leuk en blablabla. Ik gaf aan dat wij beiden niets voor elkaar voelden en waarom zouden we?
Nee, natuurlijk ben ik daar niet ingetuind, te doorzichtig. Maar dit is wel hoe het werkt. Als mannen maar denken dat het eventueel, heel misschien, mogelijk zou kúnnen zijn, telt er verder niets meer, gaat de focus op één ding en laten ze daarvoor alles los wat ze gisteren nog als vaststaand zouden hebben aangeduid.
En, weet je, vrouwen hebben het zo nodig om zich gewoon veilig te voelen bij een vriend, een collega of een buur. Dat kan niet. Altijd hangt, als het zwaard van Damocles, je de mogelijkheid boven het hoofd dat hij er toch over begint: 'zou het niet leuk zijn als wij eens enz.' De enige man bij wie ik me echt veilig gevoeld heb, was een vriend van 87 jaar (helaas begin 2009 overleden), in zijn gezelschap kon ik helemaal mezelf zijn, plagen, grapjes maken, aanraken, kortom alles wat leuk is. Bij hem was het veilig. Bij homomannen kan het ook. Maar dat is het dan wel. Wat een armoede.