In februari 2007 krijg ik contact met Bart. Bart schrijft:
Dag Anja,
Je schrijft een geweldig verhaal, een goed verhaal.je hebt gelijk;de grijze middelmaat is niks.ook ik ga voor meer.Hoe ver ?Dat bepaal je in een relatie samen.
Ik zou het leuk vinden om met je kennis te maken.
En een foto stel ik zeker op prijs.Het oog wil ook wat.
Bart geeft aan geen huisdieren te hebben en ook niet van huisdieren te houden. Een man naar mijn hart, die Bart. Ik ben zo laf dat ik alleen het eerste met nee durf in te vullen en op de vraag 'hou je van huisdieren' ja heb geantwoord. Bart durft gewoon nee te zeggen, goed van hem. Ik lijk wel gek, ik ga het meteen wijzigen, zet ook gewoon nee. Ben ik tenminste verlost van de mannen die in hun profiel schrijven zo veel van hun hond of poes te houden.
Op de wat onduidelijke foto komt Bart vagelijk bekend voor. Bij het lezen van het profiel krijg ik ook het idee dat ik hem ken. Maar de persoon onder de nickname Boart heeft geen kinderen en de Bart die ik ken, heeft er twee. Het kan dus niet dezelfde zijn. Hoe dan ook, het geheel klinkt en oogt aardig en ik stuur hem een berichtje terug, met foto:
Hallo Bart,
Waar ik erg om moet lachen is dat jij 'nee' hebt durven zetten bij de vraag: Hou je van huisdieren. Bij mij is dat ook nee maar ik dacht dat het handiger was om dat niet in mijn profiel te zetten. Ik vreesde de dierenfanatiekelingen die mij daarover zouden gaan mailen en daar zit ik niet op te wachten. Maar ach, die zijn nu zoet met de partij voor de dieren....
Leuk dat je me gemaild hebt. Bijgevoegd tref je een foto aan van vorig jaar. Ik heb gemerkt dat ik weinig foto's te sturen heb. Toch eens wat vaker voor mezelf poseren ")).
Ik vind jouw profiel leuk om te lezen. We komen, zoals met de meeste mensen het geval zal zijn, op bepaalde punten overeen en op andere niet.
Hallo Anja,
Bedankt voor je foto.maar eigenlijk hoef ik jou niks te vertellen over mij,want wij 'kennen ' elkaar;10 jaar geleden,eetgroepjes.Zegt je dat nog wat?
toen ik jouw naam las,had ik zo'n idee van waar heb ik die eerder gehoord.En inderdaad;ik heb nog een adrreslijst van de mensen die toen lid waren.
Intussen is er 10 jaar verstreken,een boel gebeurd en wat blijft is het verlangen om op een voor beiden aangename manier samen te leven,wat mij betreft.
En als je een goed gevoel bij elkaar kunt hebben,dan is een relatie ideaal.Dan kun je lekker gezellig al die dingen doen,die je met vrienden doet.Je partner is dan je beste vriend.
Jij schreef dat we zaken delen en in een aantal gevallen verschillen.Ik had bij Anja niet aan jou gedacht.
Wat hebben we gemeenschappelijk en waarin verschillen we?
Hallo Anja,
***
En ja,ik had toen ook de wens om een partner te vinden.Goede vrienden met wie je je verwant voelt en samen iets kunt ondernemen zijn ook niet zo makkelijk te vinden.jij bent blijkbaar ook nog steeds op zoek.
jij zoekt vrienden om mee op stap te gaan.Als je een keer een voorstel hebt,dan mag je best contact opnemen.
Bart schrijft: jij bent blijkbaar ook nog steeds op zoek. Zo zie je maar, ik was toen niet op zoek en ben nu niet op zoek maar als je in een alleengaanden-eetgroep meedoet kan het blijkbaar niet anders zijn. Dat is de denkwijze van veel mensen.
Bart schrijft: Als je een keer een voorstel hebt, dan mag je best contact opnemen. Waar ik, niet alleen bij Bart maar ook in het dagelijks leven, erg kriegel van word, is als mensen zeggen dat ik iets mag. Hoezo 'mag'. Hoezo bepaal jij wat ik mag?
Een vriendin van mij, die ik vanuit de auto bel om te zeggen dat ik in haar woonplaats ben en is er tijd voor koffie, antwoordt mij dat ik mag langskomen. Ik word daar toch zo dwars van. Hoezo mag? Er is ongetwijfeld in mijn verleden iets wat maakt dat ik daar zo allergisch voor ben, maar ik ben er nog niet achter wat. Misschien omdat vrouwen vaak zeggen dat ze iets 'mogen' van hun man. Maar daar heb ik zo lang ik het me kan herinneren al allergisch op gereageerd.
Trouwens, hoezo 'als je een keer een voorstel hebt'? Ik werk hele dagen, hij niet. Neem zelf het initiatief en kom met een leuk plan, zou ik zeggen. Enfin, ik schrijf Bart:
Je schreef: En ja, ik had toen ook de wens om een partner te vinden.
Ik vraag me af of je me kunt uitleggen waarom? Als ik om me heen kijk naar relaties, ben ik altijd heel blij dat ik dat niet heb. Ondanks dat geloof ik nog steeds dat het kan bestaan. Dat het zo kan zijn als voor mij wenselijk is. Maar.... of ik zoveel geluk heb dat tegen te komen, daar geloof ik minder in.
Je schreef: Als je een keer een voorstel hebt,dan mag je best contact opnemen.
Ik bedenk niet zo vaak iets, hoor. Avondjes theater dienen minimaal een half jaar vtv besteld te worden en de laatste tijd heb ik weinig films zien passeren waar ik naar toe wil.
Hoe heb jij de tussenliggende tien jaar doorgebracht? Ik neem aan dat je niet al die tijd alleen bent geweest?
Jij bent indertijd uit de groep gestapt, maar ik weet niet waarom. Toen waarschijnlijk wel maar inmiddels niet meer.
Dag Anja,
Ik had tot midden vorig jaar een gezellige relatie,weliswaar nog niet zo heel lang die door moeilijke omstandigheden toch niet voortduurde.We hebben nog wel 'ns contact,maar een relatie zit er niet in;zij heeft er geen tijd en energie voor.
En het moet van 2 kanten komen.Ik ga dan ook alleen maar voor een gezellige relatie.
En Anja,ik hoop nog steeds die partner te vinden voor de rest van mijn leven,met wie het wel gezellig is.
Hoi Bart,
Je schreef: Wanneer is voor jou een relatie goed?
Ik heb ooit gesprekstherapie gehad en daar werd mij gevraagd 'wat verwacht je van een man'. Ik heb toen geantwoord dat ik volkomen gelukkig en tevreden zou zijn als een man met mij omgaat zoals ik met hem.
Ik ga een poging doen het te omschrijven.
Waar het op neer komt is dat je je veilig kunt voelen, dat je er zeker van kunt zijn dat de ander het altijd goed met je voorheeft, ook al ben je het oneens. Dat je bent waar je wilt zijn. En al die cliché's die op de site staan, dat goede gesprek, dat 'goede glas wijn' en die open haard, strand, bos en terras, dat doet er allemaal niet toe. Het gaat om gevoel. Als het gevoel goed en veilig is, wat maakt het dan uit of je de rest van je leven nog een keer voor de open haard zit, hoe leuk dat ook kan zijn. Romantiek en liefde zit in de persoon, niet in de omstandigheden.
Wat ook belangrijk is, is dat je je niet eenzaam voelt. Ik heb me in mijn huwelijk heel erg eenzaam gevoeld en dat is dubbel verdrietig.
In mijn laatste relatie was er sprake van aantasting van mijn vrolijkheid. Voor ik naar die meneer op weg ging nam ik kalmeringstabletten in, wetende dat hij hoe dan ook hatelijk zou zijn en niet zou rusten voor er onmin was.
Het feit dat ik altijd een goed humeur heb, altijd plezier in het leven is een zeer waardevol gegeven. Als dat verdwijnt, maak ik een eind aan een relatie.
Oké, ik heb mijn best gedaan, vind ik.
Dag Anja,
En of jij je best hebt gedaan!Jij hebt een fantastisch verhaal geschreven,maar dat was mij eigenlijk al opgevallen op de site. Ik vond dat verhaal goed.Natuurlijk zoek je niet de grauwe middelmaat en geen belediging en negativisme.Ik zie het ook wel om me heen,maar gelukkig zie ik ook goede relaties waarvoor ik veel bewondering heb.Fantastisch dat mensen nog na 30 en meer jaar vrolijk met elkaar omgaan!Zo moet het zijn.En net als jij zoek ik zo iemand.
In ieder geval moet het gaan om meerwaarde.Je moet blij zijn als je elkaar ziet,geinteresseerd zijn wederzijds,iets voor elkaar doen,elkaar blij willen maken en elkaar steunen.
Eigenlijk schrijf ik al veel te veel,want jij hebt het eigenlijk wel gezegd.daar hoeft geen letter aan verbogen te worden.
Vriendinnen zeggen me wel 'ns dat ik veel verlang,maar bij zo'n grijzemuizenrelatie ga ik dood.Dat zoek ik dus niet.
Wat denk je,zou het zin hebben om 'ns met elkaar af te spreken?Zie je dat zitten?
woensdag 28 februari 2007
Onderwerp: Utopia
Hoi Bart,
Ja, ik heb Utopia beschreven, dat besef ik. Utopia pleegt doorgaans onvindbaar te zijn, toch? Maar misschien wel bijna??
Heb jij ook bijzondere ervaringen op RP? Eén van de heren die ik heb ontmoet maakte kennis met een Belgische mevrouw die meteen met hem wilde trouwen. Paleis van een huis, vijf auto's op de oprit, kortom, we spreken over minimaal 6 nullen, schat ik. Dat zijn toch bizarre avonturen??
Je schreef: Wat denk je, zou het zin hebben om 'ns met elkaar af te spreken? Zie je dat zitten?
Ja hoor, lijkt me leuk. Voor zover ik me kan herinneren van 'toen' waren wij niet echt van elkaar in de ban. Anders was er vast wel wat gebeurd? Ik weet nog wel dat ik je een leuke man vond om te zien. Zo, die heb je binnen.
We kunnen elkaar best eens ontmoeten. Tien jaar geleden…. ik heb een paar verhalen over het wedervaren van mensen uit de groep, dat vind je misschien wel leuk. Kan best gezellig zijn. Waar en wanneer? Dergelijke beslissingen laat ik even over aan diegene van ons tweeën die hele dagen lui kan zijn ")).
donderdag 1 maart 2007
Dag Anja,
Leuk dat je je verhaal vertelt.Ik heb van vrouwen vaker gehoord dat ze vreemde ervaringen hebben.Ik begrijp die mannen ook niet.Want het is natuurlijk zo klaar als een klontje dat als je een goede relatie wilt je daarmee moet beginnen.Zelf heb ik niet echt heel gekke ervaringen.Ik heb steeds geprobeerd de goede uitgangspunten te vinden en het moet voor mij ook klikken.Anders gaat het niet door.Het moet van beide kanten goed voelen en zeker mag je daar kritisch op zijn.
En over de afspraak:Een koffie bij een concertje en evt. een hapje eten,is voor mij o.k,trouwens net zo als een wandeling of iets anders.
Bart vertelt over de relaties die hij in de afgelopen jaren heeft gehad. Het zijn er veel, het verbaast mij dat hij de namen nog allemaal kent. Zijn relaties lopen altijd mis.
En hoe zit dat nou met die kinderen? Waarom staat er 'geen' bij zijn profiel? Dat is, zegt Bart, omdat hij ze nooit ziet. Raarrrrr. Je hebt ze of je hebt ze niet, zien of niet zien.
Ik hoor zijn verhalen over de protestbrieven die hij aan bestuurders schrijft, aan Balkenende, aan de burgemeester van zijn woonplaats en aan leden van de provinciale staten. Nog hetzelfde kleine mannetje als toen, jarenlang procederen met zijn ex-vrouw om zijn gelijk te halen. Brrrr.
We nemen afscheid bij de auto. Bart zegt er wel voor te voelen verder te gaan op dit ingeslagen pad en vraagt of ik er over wil nadenken. Daar begrijp ik nou niks van. Wij hadden tien jaar geleden helemaal niets met elkaar, geen vonk, nog niet een sprankje. Dan kan dat bij mij nu ook niet het geval zijn. Leuk om elkaar weer even te zien op basis van lang geleden en verhalen uit te wisselen maar verder niets. Maar Bart is als het merendeel van de mannen, alles is goed als het maar een vrouw is, mooi meegenomen als het er dan ook nog leuk uitziet. Ik geef een min of meer wazig antwoord maar eenmaal in de auto beslis ik dat ik er geen zin in heb. Dat moet ik hem dus vertellen en dat stel ik uit en uit en uit. O, ik ben op dat gebied zo'n lafaard, vind zulke dingen zo moeilijk. Als ik woensdagavond thuis kom van de koorrepetitie, zie ik dat Bart heeft gebeld. Heb ik even geluk dat ik niet thuis was. 's Morgens vroeg snel een mailtje sturen, hoef ik het tenminste niet te zeggen,
Do, 8 maart, 2007 7:39
Hoi Bart,
Zag gisteravond bij thuiskomst dat je hebt gebeld.
Ik vond het afgelopen zondag heel gezellig. Leuk je terug te zien en wat verhalen uit te wisselen. Ik ga ons contact echter niet voortzetten. Jammer, maar helaas. Zoals al besproken ben ik niet op zoek naar een relatie.
Bart, ik wens je heel veel succes bij het vinden van een partner zoals dat jou voor ogen staat. Als ze er is, kom je haar vast ergens tegen. Toch? Heel veel geluk voor de toekomst.
Dag Anja,
Bedankt voor je bericht.ook ik heb onze ontmoeting als leuk ervaren.Jij bent een leuke vrouw en je hebt een goed verhaal.Ik heb niks gehoord waarvan ik dacht,dat is gek of daar voel ik me niet goed bij.en je bent ook een leuke vrouw om te zien.
ik zou het dus best zien zitten,maar het is jouw keuze.
Het ga je goed.
Vriendelijke groet,Bart
Het verbaast mij al jaren dat voor mannen alles goed is. Als het maar een vrouw is waarbij je je benen onder tafel kunt steken. Als ze er een beetje leuk uitziet, is dat mooi meegenomen. Ik heb van vrouwen uit de alleengaandengroep waar Bart en ik lid van zijn geweest, meerdere verhalen gehoord in die trant. Het is al voldoende als het beweegt.
Bart en ik: twee mensen, die tien jaar geleden niets met elkaar hadden en nu wil Bart de kennismaking voortzetten. Hoe kan dat? Een man wil gewoon een vrouw. Maakt niet uit hoe of wat als er maar een vrouw is.