Aan Coos schreef ik dat ik mijn profiel gewijzigd heb. De tekst van mijn nieuwe profiel luidt als volgt:
'Als je zo lang alleen bent, word je best kritisch hè?'
Dat hoor ik vaak als mensen vernemen dat ik al geruime tijd alleen door het leven ga. Het is uiteraard mogelijk, maar lees mijn ervaringen in een paar maanden relatiesite:
Ik ben benaderd door een tweetal mannen dat blijkbaar in mijn profiel heeft kunnen lezen dat ik in ben voor SM en dan nog wel in de dominante rol. Nou, dat is niet zo. Ik ben voor heel veel in, SM hoort daar niet bij.
Is het kritisch als ik ze dat meedeel?
Dan is er een flink aantal mannen met een relatie die weleens verandering van spijs willen en van mening zijn dat ik in aanmerking kom om hun vriendin/maîtresse te worden. Nee dus.
Is dat kritisch?
Ik ben benaderd door iemand die naar mijn bescheiden mening tot de psychiatrische gevallen mag worden gerekend. Hoezo? Wel, interessemailtje van zijn kant, oké-mailtje van mijn kant, dan volgt een mail waarin ik voor alles en nog wat uitgescholden word. Niet op gereageerd uiteraard.
Ben ik dan kritisch?
Verder nog een persoon die meer chagrijnig was dan iets anders en een persoon gespeend van enig gevoel voor humor. En ja, dat laatste vind ik heel belangrijk.
Uiteraard heb ik ook contact gehad met één of twee aardige mannen, maar als er verder in dat contact niets met mij gebeurt, is dat niet degene die ik zoek.
Kritisch?
Op één na gingen de contacten niet verder dan via de mail.
Overigens heb ik inmiddels begrepen dat het de mannen op deze site niet veel beter vergaat. Voor je de moed verliest: mijn eventuele foto is recent, mijn leeftijd klopt met wat er staat, mijn gewicht ook en ik ben volkomen recht door zee en betrouwbaar.
Gezien bovenstaande vraag ik me langzamerhand af of er nog intelligente, leuke, humorvolle mannen zijn.
Een man die me het gevoel geeft dat hij in mij zijn muze heeft gevonden. Een man die me wil verwennen, in de watten wil leggen, met wie ik kan lachen en als het kan vaak, bij wie ik me veilig voel, met wie een relatie mogelijk is die uitsteekt boven de grijze middelmaat, die warmte kan geven en belangstellend is, aan wie ik mijn pijn kan laten zien en bij wie ik klein en onzeker kan zijn, waar ik op kan rekenen, bij wie ik er zeker van kan zijn dat hij het goed met mij voorheeft, waar vijandigheid, kwetsend en vernederend gedrag onbekende begrippen voor zijn, die iets toevoegt aan mijn dagelijkse gevoel van welbevinden en mijn regelmatige gevoel van 'ik ben het gelukkigste mens ter wereld', die een grotere verwachting van mij heeft dan dat ik zijn huis kom schoonmaken en zijn overhemden strijken, die mij weet te verrassen, met wie een verbondenheid mogelijk is die mij dagelijks over rozen doet gaan, die mijn ouder worden met een liefdevolle glimlach gadeslaat, die zijn best doet om een relatie niet te laten verzanden in de gebruikelijke onverschilligheid, die investeert in het attent blijven en zorg en waardering, voor wie genegenheid en saamhorigheid een normale zaak zijn, die de sterren voor me van de hemel plukt, een man die in staat is tot grootse gevoelens en een liefde die onaantastbaar is, en die een ongebreidelde fantasie combineert met speelsheid en een eindeloze passie.
En die dit alles en meer ook van mij mag verwachten.
Ik heb het prima naar mijn zin in het leven, heb een verleden dat geen enkele rol speelt, ben een blij en vrolijk mens, met humor (ja, ja), kortom een leuke meid die financieel onafhankelijk is, waarom zou ik voor minder gaan?
Wat denk je? Kritisch? op zoek naar een speld in een hooiberg? een utopie? of zou het toch mogelijk zijn?
Laat het mij eens weten……
Ik heb al een paar keer geschreven dat ik financieel onafhankelijk ben, in de onwetendheid dat dit eigenlijk betekent dat je genoeg geld hebt om niet te hoeven werken. Dat realiseer ik me pas eind 2012. Ik bedoelde er gewoon mee dat ik een inkomen uit werk heb en mijn hand niet hoef op te houden. Het is dus mogelijk dat ik een verkeerde indruk heb gewekt.